هوش مصنوعی: در حال آن کودک، نه طشت زر برای او شکست و نه طشت آسمان به خاطر او به هم ریخت.

هوش مصنوعی: در اینجا آمده که دختری به خاطر مسائلی که برایش پیش آمده، به شدت ناراحت و غمگین شده و در نتیجه، به خود می‌پیچد و خیلی گریه می‌کند. او به شدت تحت فشار احساساتش قرار گرفته و نمی‌تواند خود را کنترل کند.

هوش مصنوعی: آن کسی که در یک طرف افتاده و سرش را به یک طرف تکان می‌دهد، اگر به حال آن کودک گریه کند، نتیجه‌اش این است که او از شدت تاثیر حالت آن کودک به گریه افتاده است.

هوش مصنوعی: آب به زمین ریخت و زیبایی‌اش به باد سپرده شد، جانش در جایش به جای اشک از چشم‌ها جاری شد.

هوش مصنوعی: زمانی که سرش از دست رفت، به زمین افتاد و جانش را در برابر مرگ و زندگی با خواب و خورش گریه کرد.

هوش مصنوعی: کسی از شهرهای شام و کوفه به جد و پدرش شکایت کرد، اما این شکایت به سرنوشت و قضا و قدر ربط داشت که بر او فرود آمد و نه به دلیل ناله و گریه‌اش.

هوش مصنوعی: از این درد و غم تازه، دلیری و فریادی به پا شده است، پس هر کسی از خانواده‌ای که بر فقدان آن مظلوم بی‌پدر گریه کند، احساساتش بیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: یعنی: به خاطر مرگ آن یتیم، افرادی که بدون حمایت هستند، غمگین و دلسوز شدند، در حالی که در دل‌هایشان غمی سوزان وجود دارد.

هوش مصنوعی: در انتظار ظالم، دوزخ به شدت می‌سوزد تا از قاتلان آن‌ها انتقام بگیرد.

هوش مصنوعی: طبیعت و عناصر آن به خاطر درد و رنج رقیه که دلش خونی است، به سوگ نشسته‌اند و ناله و زاری می‌کنند. صدها دریا هم برای او اشک می‌ریزند.

هوش مصنوعی: مینا به جان جن و ملک، نوشیدنی تلخی را ریخت که بر کام دیو و پری گوارا بود و از لعل (گوهری) تر گریست.

هوش مصنوعی: هر کجا که در سرزمین ما ماتم و غم سراغی باشد، حتی اگر پدری برای دخترش به خاطر پسری گریه کند، این نشان‌دهنده‌ی اقتضای غم و اندوه است.

هوش مصنوعی: آتش سوزان به سرعت حرکت کرد و شعله‌اش را به آسمان پرتاب کرد. رعد بنیان‌افکن صدا زد و باران غم‌انگیز در بیابان افتاد.

هوش مصنوعی: هر موجودی که در آسمان و زمین به وجود آمده، در آتش نابود شد. اما تصور نکن که آن جانور فقط به خاطر این نابودی گریسته است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که در بیان مصیبت‌ها، زبان و قلم ناتوان است. نه اینکه قلم لایق نباشد، بلکه نزد نویسنده، تحمل و صبر کم است.