هوش مصنوعی: در فراق و اندوه کسانی که مورد ظلم واقع شده‌اند، هم دریا و هم خشکی‌های زمین به شدت ناله و گریه کردند و همه چیز در آسمان و زمین، حتی خشک و تر، به سوگ آنان پرداختند.

هوش مصنوعی: آن شب زمین به خاطر سختی و ذلت آنها به شدت داغ و سوزان شد و آن شب زمان نیز به خاطر اندوه و غم آنها از شدت ناراحتی بیشتر از همیشه گریست.

هوش مصنوعی: در ویرانه‌ای دختری به نام رقیه وجود داشت که مانند شمعی در صبح، از غروب تا سپیده‌دم، به طور مداوم گریه می‌کرد.

هوش مصنوعی: از شدت درد و گریه‌اش همه کسانی که بینا هستند، نابینا می‌شوند و کسانی که شنوا هستند، کر می‌شوند. این حالت نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات و تأثیر آن بر دیگران است.

هوش مصنوعی: در این بیت، توصیف می‌شود که سینه‌ی او مانند آتش در صحرا در حال غلیان و جوش و خروش است و چشمانش همچون دریا پر از اشک، به شدت می‌ریزد و مانند شمر، به خاطر غم و اندوهش گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: شمعی در میان سوگواران روشن بود، اما به اندازه‌ای نسوخت که اینقدر اشک بریزند که تا کمرشان برسد.

هوش مصنوعی: مانند پرنده‌ای که نیمه جان در پی لانه‌اش می‌گردد، به خاطر دام‌های پیش‌رو، سرش را زیر بالش پنهان کرده و گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: او از درد و زخم‌های بدنی چون نای و آبله و همچنین از دشواری‌ها و رنج‌های مسیر و طولانیای سفر گریه می‌کند.

هوش مصنوعی: نه به دنبال چیزهای مادی و دنیاست، نه آرزوی لذت‌های زودگذر دارد و نه هیچ‌گونه طمعی به نعمت‌ها و خوشی‌ها می‌کند؛ او از عالم و دنیای مادی خود را کنار کشیده و دلی پاک و بی‌‌رغبت دارد.

هوش مصنوعی: نی در حالتی از غم و اندوه است که در دل چادر و دنیای پوشش و حجاب به سر می‌برد. این نی به یاد آورده که چقدر از برهنگی پاها و سرش ناراحت است و به خاطر این فقدان، اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: نه به توجه و محبت معشوق اهمیت می‌دهد، نه به زیبایی گوشواره‌هایش، نه به شوق سوار شدن بر اسب نقره‌ای و نه به زینت‌های طلایی که به پا دارد. او در حال گریه است.

هوش مصنوعی: دل هرگز به زینت‌های ظاهری و تزیینات بی‌فایده اهمیت نداد و برای به دست آوردن هر نوع مال و منصب، گریان و نگران نشد.

هوش مصنوعی: برای پدرش، نه به خاطر مشکلات خودش، بلکه به خاطر حال آن خرابه‌ی بی سقف و در، گریان بود.

هوش مصنوعی: به خاطر تأثیرات نظریه او، روزی خورشید در فکر او دچار سوختگی شد و شب هنگام، ماه به خاطر زندگی‌اش گریست.

هوش مصنوعی: افسوس که این ماجرا هنوز به پایان نرسیده و به همان اندازه که شانس من کم رنگ شده، هنوز دلم بی‌قرار و پریشان است.