صفایی جندقی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹

دیوان اشعار صفایی جندقی به کوشش سید علی آل داود - تصویر ۳۷۹

شمارهٔ ۳۰

از لعل تو خون جگرم ماند به دل
وز دست رقیب پای امید به گل
گاهی گریم از تو و گه نالم از او
تا آه و سرشک را چه باشد حاصل

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر احساس عمیق درد و ناامیدی شاعر هستند. شاعر از غم خود می‌گوید که به خاطر عشقش، خون جگرش در دلش مانده و امیدش به خاطر رقیبش نابود شده است. او گاهی به خاطر معشوقش گریه می‌کند و گاهی از رقیبش ناله می‌زند، اما در نهایت می‌پرسد که آیا این آلام و گریه‌ها چه ثمری خواهند داشت.

شمارهٔ ۲۸

شمارهٔ ۲۹

هوش مصنوعی: از زیبایی تو، دلم پر از درد و رنج است و از ستم رقیب، امیدم به ناامیدی رسید.

از لعل تو خون جگرم ماند به دل

وز دست رقیب پای امید به گل

هوش مصنوعی: گاهی از زندگی‌ام ناراحتی می‌کشم و گاهی از عشق تو گریه می‌کنم. در نهایت، نمی‌دانم این درد و اشک‌ها به چه نتیجه‌ای خواهد رسید.

گاهی گریم از تو و گه نالم از او

تا آه و سرشک را چه باشد حاصل

شمارهٔ ۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده