صفایی جندقی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در فقر و فنا بسی کم از خاک رهم</p></div>
<div class="m2"><p>وین رتبه به ملک هردوگیتی ندهم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بی منت گنج و لشکر از دولت عشق</p></div>
<div class="m2"><p>شادم که به کشور ....پادشهم</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

در فقر و فنا بسی کم از خاک رهم
وین رتبه به ملک هردوگیتی ندهم
بی منت گنج و لشکر از دولت عشق
شادم که به کشور پادشهم

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی بیان می‌کند که حتی در شرایط سخت و فقر، ارزش و مقام عشق را بالاتر از ثروت و قدرت می‌داند. او می‌گوید که حاضر نیست مقام عشق را به هیچ چیز از جمله سلطنت و ثروت دنیا بفروشد و از همین عشق در زندگی خود خوشحال است.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: در فقر و نابودی، هیچ کم از خاک و زمین ندارم و این جایگاه را در دنیای دوگانه (دنیا و آخرت) به هیچ وجه عوض نخواهم کرد.

در فقر و فنا بسی کم از خاک رهم

وین رتبه به ملک هردوگیتی ندهم

هوش مصنوعی: بدون اینکه از کسی چیزی بخواهم، از نعمت عشق خوشحالم که در سرزمینی همچون میهنم، مانند پادشاهی زندگی می‌کنم.

بی منت گنج و لشکر از دولت عشق

شادم که به کشور ....پادشهم

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده