هوش مصنوعی: متأسفانه در دل حسرت‌های زیادی از جوانان باقی مانده است. افسوس که جان‌ها به خاطر غم عزیزان از دست رفته در آتش سوخته است.

هوش مصنوعی: بدن بی‌وزن و سبک از بار سنگین دلانی که خوابیده‌اند، بی‌خبر است و سرش را در کنار محبوب قرار داده است.

هوش مصنوعی: این شب طولانی برای نگهبانان خسته کننده و دشوار است.

هوش مصنوعی: در فراق و مرگ عزیزان، چگونه می‌توان دل را تحمل کرد؟ چه دستی می‌تواند چشمی را ببندد که آنقدر اشک دارد که می‌ریزد.

هوش مصنوعی: از زیبایی و جذابیت جسمی چه نگرانی، وقتی که انسانی که دل به عشق سپرده است را سرزنش کنیم، این کار خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: باید به کسانی که دل‌ها را می‌ربایند، نصیحت کرد.

هوش مصنوعی: اگر در غم جدایی تو هر لحظه بگریم، از شدت غصه و درد، به یاد چهره زیبای تو، تمام عالم را به سوگ می‌نشینم.

هوش مصنوعی: در غم از دست دادنت گریه می‌کنم و بر تو زار زاری می‌کنم، اما اگر من در غم تو اشک بریزم، شاید تو به من بخندی.

هوش مصنوعی: این کارهای دشوار به کسانی که در این زمینه مهارت دارند، محول می‌شود.

هوش مصنوعی: من در این دایره و محدوده به این درگاه کشیده شده‌ام و با تازیانه از بدن‌های مردگانم عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر یک لحظه خصم من را به زحمت بیندازد، عطری که عطار مصری می‌فروشد چه به حال مگس می‌تواند مهم باشد؟

هوش مصنوعی: این دست به شوق و نشاط بر روی آن آستین می‌چرخد و جلوه‌ای زیبا و دل‌انگیز می‌آفریند.

هوش مصنوعی: پس از تو ای برادر، هرچند که به کمکم بیایی، باز هم از دوستدارانم به عنوان دشمن گرفته شده‌ام.

هوش مصنوعی: اما تا زمانی که درد و حسرت دلم را می‌سوزاند و در غم تو هستم، هرگز نگاه از تو برنمی‌دارم، حتی اگر تیرهای عشق به من اصابت کنند.

هوش مصنوعی: علاقه‌مند است که مانند باغبانان، زیبایی و طراوتی شبیه گل‌ها را خلق کند.

هوش مصنوعی: ای سوارکار، لحظه‌ای بار سفر را بر ندار، که این تشنه‌دل‌های کشته‌شده را همچون شتر به زنجیر می‌کشم.

هوش مصنوعی: اگرچه هر قدمی که در راه دشمنان برمی‌دارم ممکن است به من آسیب برساند، ولی من هرگز ترک محبت و دوستی این افراد را برنمی‌تابم.

هوش مصنوعی: اجازه بدهید تا ظلم و ستم آن‌ها بر من نازل شود.

هوش مصنوعی: به خاطر درگیری و مخالفت با دشمن، این مسیر را ادامه می‌دهم، اما نباید جایگاه تو را به کسی بسپارم.

هوش مصنوعی: من کسی نیستم که بتوانم بدون دوستم زندگی کنم. به هیچ وجه فکر نکن که می‌توانم از تو دور شوم یا از محبتت دست بکشم.

هوش مصنوعی: شمشیر نمی‌تواند پیوندهای محبت و دوستی را قطع کند.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی وجود ندارد اگر عشق تو را داریم و حتی با درد و رنج همراهی می‌کنیم. ما برای خوشحالی تو، همه ناراحتی‌هایمان را به کنار می‌زنیم و در مسیر شادی قدم برمی‌داریم.

هوش مصنوعی: ما با تمام وجود به عشق ایمان داریم و از مسیر خود دور نخواهیم شد. اراده‌ ما را به عشق سپرده‌ایم و بر آن پابرجا خواهیم ماند.

هوش مصنوعی: مانند این است که زمام شتر در دست راهبرانش باشد.

هوش مصنوعی: در جایی که افرادی که به حقیقت و حق اعتقاد دارند صف می‌کشند، سعدی، از می ناب شهادت نوش جان می‌کند و شادمانی می‌کند.

هوش مصنوعی: باید مانند صفاییت، که با دقت و ظرافت عمل می‌کند، رفتار کنی. شاید این گونه توانایی برطرف کردن موانع و مشکلات را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای زندگی نکن که مانند مگس فقط دور شیرینی‌ها بچرخی.