هوش مصنوعی: نسیم خوش یثرب، به سوی خستگان بیا و با مهربانی به یتیمان نگاه کن، مانند پدری که به فرزندانش بنگرد.

هوش مصنوعی: به سرعت و شجاعت همچون آتش به راه می‌افتم. از حسرت و غم من، ای روان، از شهر مدینه با چهار اسب به سمت نینوا سفر کن.

هوش مصنوعی: اگر فرصت رازگویی با پادشاهی را پیدا کردی، اشک‌های خونین را از چشمانت بریز و به فریاد و ناله بپرداز.

هوش مصنوعی: باید از درد جدایی و ناراحتی ناشی از صبر نکردن بگویم، اگر به این حرف‌ها ایمان نداری، فقط از کنار ما بگذر.

هوش مصنوعی: به صبح نینوا، آفتاب روشن است و در شام کوفه، ماه روشنایی دارد؛ اما من تو را می‌خواهم، خواهش می‌کنم در روز و شب، با من باش و زندگی‌ام را از نور و امید خالی مکن.

هوش مصنوعی: من و یثرب و حرم، خوب و بد را به طور کامل بررسی کن و از تلخی‌ها، زهرها را به شیرینی تبدیل کن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از خطرات و مشکلات زندگی در امان باشی، از غم و اندوه من آگاه باش و به کناره‌گیری و احتیاط بپرداز.

هوش مصنوعی: پر و بال پرندگان اگر بسته است، اگر بخواهی می‌توانی با نگاهی از روی رحمت به من که شکسته و ناتوانم، کمک کنی.

هوش مصنوعی: همه دوستان و آشنایان دور هم جمع شده‌اند و فقط من در اندوه و پریشان حالی به سر می‌برم. به اندوه من فکر کن و از آه و ناله‌ام دوری کن.

هوش مصنوعی: چند زمان باید از تو دور باشم؟ شب و روز به انتظار تو نشسته‌ام. به روز بدون صبح و روشنایی ما، از زیبایی‌ات ما را سحرآمیز کن.

هوش مصنوعی: اگر کسی درباره‌ی نحوه‌ی زندگی و امکانات من بپرسد، باید بگویم که همه چیز در چهره‌ام و اشک‌هایم نمایان است، نه در زرق و برق طلا و جواهرات.

هوش مصنوعی: اگر در قیامت شب تاریک روزگارم را بسنجند، بی‌دلیل است که عذاب و جزا را در آن روز طولانی کنند.

هوش مصنوعی: گاهی به شکوه من، دیگران توجهی نمی‌کنند. پس وقتی به دنبال محبت و زیبایی آسمانی هستی، صدای خود را آرام کن تا این خروش، به دیگران آسیب نرساند.

هوش مصنوعی: به هر سو که بروی، غباری بر دامن تو نشیند. زمین و آسمان کربلا را با اشک‌های چشم خود، مرطوب و خیس کن.

هوش مصنوعی: اگر جدایی از من برایش نشانه‌ای را طلب کند، تمام عمر را با خاک بر سر زندگی می‌کنم و به او نیکی می‌کنم.

هوش مصنوعی: از خطر تیغ دشمنان به دعاهای من پناه بیاور و مرا از آتش تیرهای بلا محافظت کن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از اندوه و مصیبت‌های دنیای جسمی رهایی یابی، باید به ذهن و خیالات خودت پایان بدهی و روح خسته‌ات را آزاد کنی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از هر نوع گرفتاری و زحمت رها شوی، فقط کافی است با نگاهی پر از محبت و لطف به جهان بنگری.

هوش مصنوعی: به نخستین بار، سجده کن و درهای خاکی را باز کن. این در، به شکوهمند بودن کلاهم کمک می‌کند و مرا از پادشاهان تاج‌دار متمایز می‌کند.