هوش مصنوعی: ای نسیم، لطفاً به من نگاهی بیفکن و به خاطر رحمتی که داری، نگاهی پرمحبت به کسی که پدر ندارد، داشته باش.

هوش مصنوعی: تمامی احساسات و دردی که در دل دارم، از اندوه و غم گرفته تا زاری و بی‌تابی‌ام را بشنو و از من دور کن.

هوش مصنوعی: زمانی که از داستان زندگی دل دردمندم مطلع شدی، پس از آن به سوی کربلا با قدم‌های استوار برو.

هوش مصنوعی: پدر و برادرم را بنشان و کمی از داستان زندگی‌ام را برایت بگویم. بگذار با زبان این فرد رنج‌کشیده حرف بزنم و داستانی از آنچه بر من گذشته را تعریف کنم.

هوش مصنوعی: آیا کسی به خاطر دلسوزی به کمکم می‌آید؟ به صدای ناله‌ام گوش بده و بگو که برای پدرم فریاد بزنند.

هوش مصنوعی: در مورد هر یک از دردهای من، به تفصیل صحبت کن، حتی اگر این موضوع باعث خستگی‌ات شود، اما سعی کن این گفتگو را کوتاه و مختصر نگه‌داری.

هوش مصنوعی: از نگرانى دوستان و خستگى از دشمنان، از تو می‌خواهم آنچه که گذشته است را به طور کامل به من بگو.

هوش مصنوعی: هر زمانی که اشک‌های چشمانت را مانند باران بریزی، و هرگاه که آه قلبت به اندازه یک شهاب درخشان و پرحرارت باشد، احساسات خود را به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: از ناله‌های شعله‌ای که نورافشانی می‌کند، چهره‌ی آسمان را تیره‌تر کن. با اشک‌های عمیق دل را خیس‌تر و سیاه‌تر از خاک کن.

هوش مصنوعی: چند وقت دیگر باید در دام دوری تو اسیر بمانم؟ نگاهی به حال این پرنده‌ی شکسته و بی‌بال و پر بینداز.

هوش مصنوعی: درگیر دردهای عاطفی هستم و از غم و اندوه رنج می‌کشم. ای پدر، تا کی به حال من بی‌توجهی می‌کنی؟ لطفاً کمکی کن و به دادم برس.

هوش مصنوعی: به مدینه می‌روم، چون هنوز اندکی انرژی در جانم باقی مانده است. ای غریبه، از کربلا به سفر برو و من را همراهی کن.

هوش مصنوعی: پایت را بر سرم بگذار و با مهربانی به من نگاه کن، که من دل شکسته و خسته‌ای دارم و می‌خواهم به واسطهٔ محبت تو جانی تازه بگیرم.

هوش مصنوعی: وقتی آن دو از وضعیت من باخبر شدند، قدمی به سمت خیمه بگذار و نفسی عمیق‌تر بکش.

هوش مصنوعی: برای عمه‌ها و دایی‌ها، خود را بسوزان و بر سر سفره، برای مامان و خواهرانم ناله‌ای سر بده.

هوش مصنوعی: گاهی حالتی دارم که از غم و رنج زیاد، دست از تنم می‌شویم و دردی عمیق را به جان می‌خرم. و زمانی دیگر، دلم پر از غصه است و تنها آه و ناله‌ام باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر ویرانی و خرابی گسترده‌ای اشاره شده است که به خاطر اشک و گریه شدید ایجاد شده است. این اشک‌ها مانند سیل جریان یافته و باعث می‌شوند که همه چیز نابود و کباب شود. همچنین فریادهای دردناک و غم انگیز به شدت به این ویرانی دامن می‌زند.

هوش مصنوعی: ای کاش از چشمان حسرت، تمام آب‌ها بر زمین بریزند و از دل اندوه، تمام خاک‌ها بر سرم بپاشند.

هوش مصنوعی: با صدای بلند از درد و شکایت بگو و در این حال غم را به چنگ بزن. این داستانِ دردناک را روایت کن و دل را از غم بیرون بیاور.

هوش مصنوعی: وقتی در روز قیامت، صف گناهکاران برای محاکمه به حضور خداوند می‌آیند، با نگاهی به لطف و مهربانی او، شاید بتوانند بخشی از رحمت و صفای آن لحظه را درک کنند.