صفایی جندقی » دیوان اشعار » قطعات و ماده تاریخ‌ها » ۸- شد ز آب مهدی آباد آب حیوان شرمسار

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شد ز آب مهدی آباد آب حیوان شرمسار</p></div>
<div class="m2"><p>که نهان از دیده ی مردم به ظلمات اندر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از صفائی خواستم تاریخ آن بی ریب گفت</p></div>
<div class="m2"><p>آب جوی مهدی آباد آبروی کوثر است</p></div></div>
<div class="c"><p>۱۲۹۸ق</p></div>

۹- چو عثمان این عصر میرزاعلی

شد ز آب مهدی آباد آب حیوان شرمسار
که نهان از دیده ی مردم به ظلمات اندر است
از صفایی خواستم تاریخ آن بی ریب گفت
آب جوی مهدی آباد آبروی کوثر است
۱۲۹۸ق

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به آب مهدی آباد اشاره می‌کند که به دلیل تاریکی و پنهانی‌اش، شرمنده است. او می‌گوید که خواسته‌ای از تاریخ داشته و آن، نشان‌دهنده‌ی آب‌روایی و صفای آب مهدی آباد است که به زیبایی کوثر تشبیه شده است. این شعر به نوعی به اهمیت و زیبایی این آب برای مردم مربوط می‌شود.

۷- مرد سید شجاع و هرکه شنید

۸- شد ز آب مهدی آباد آب حیوان شرمسار

هوش مصنوعی: آب مهدی آباد به خاطر آب حیوان که در خفا و پنهانی در تاریکی قرار دارد، شرمنده و خجل شده است.

شد ز آب مهدی آباد آب حیوان شرمسار

که نهان از دیده ی مردم به ظلمات اندر است

هوش مصنوعی: من از صفا و پاکی خواستم، و آن بدون تردید گفت که آب جوی مهدی آباد، نماد و نشان عزت و شرافت کوثر است.

از صفائی خواستم تاریخ آن بی ریب گفت

آب جوی مهدی آباد آبروی کوثر است

۸- شد ز آب مهدی آباد آب حیوان شرمسار

اطلاعات

برگردان به زبان ساده