هوش مصنوعی: وقتی پادشاه از دنیا رفت، به جایی نزدیک به خداوند منتقل شد.

هوش مصنوعی: خسرو عادل محمد شاه غازی، کسی بود که همواره در سلطنت خود مورد احترام و ستایش قرار داشت.

هوش مصنوعی: باد جاودانی که همیشه از عشق محمد وزیدن می‌گیرد، از جانب خداوند و پشتیبانی اوست.

هوش مصنوعی: من به خوبی‌ها و بخشش‌های انسان‌های بزرگ امید دارم، همچنان که از میوه‌ای تلخ می‌توان شهد شیرین استخراج کرد و از خارهای گیاهان هم ممکن است گل زیبایی بروید.

هوش مصنوعی: در این شعر به اتفاقی اشاره شده که پس از فقدان شخصی بزرگ، نوعی زیبایی و نور به وجود آمده است. این شخص، تأثیری عمیق گذاشته و یاد او در دل‌ها باقی مانده؛ به طوری که هنگام یادآوری‌اش، صحنه‌ای آرام و نورانی بر فضای او طنین‌انداز می‌شود. با این حال، فقدانش با خود نعمتی از قضا و رحمت الهی به همراه دارد که به مزار او می‌بارد.