هوش مصنوعی: از عشق به کسی که قدرتی ندارد، هنر او در عمق وجودش نیست.

هوش مصنوعی: از آنجا که بیان حقایق و مفاهیم عمیق معمولاً دشوار است و ممکن است به راحتی قابل درک نباشد، بهتر است انسان در برابر این مسائل سکوت کند و از بیان آن‌ها خودداری کند.

هوش مصنوعی: چشمی که از لجن و کثافت می‌آید، نمی‌تواند نوری از دل شاداب و زنده به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: به یاد گذشته و مکان‌های مقدس اشاره نکنید، زیرا ما اهمیت و نگرانی درباره سخنان دیگران را نداریم.

هوش مصنوعی: چشم مردم امروز به جز آشفتگی و تباهی آخرالزمان، چیز دیگری نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: در عرصه عشق، ارزش دل‌های عاشقان به اندازه دو جو نیز نمی‌ارزد.

هوش مصنوعی: از ذلت و سرزنش خودم و نیز از گل‌های گزیده، راهی به دل باغ ندارم.

هوش مصنوعی: باید از چمن دوری کنم و پاهایم را کنار بکشم، زیرا که در اینجا سر و صدای باغبان و مخالفت او وجود دارد.

هوش مصنوعی: با صبر و شکیبایی نمی‌توان درد دوری را درمان کرد، چرا که قوی‌ترین پرنده، شکار پرنده‌های کوچک نخواهد شد.

هوش مصنوعی: دوستی که از او صفا و محبت می‌رسد، شایسته است که با ستم و بی‌احترامی روبرو نشود.

هوش مصنوعی: این به این معناست که معمولاً پادشاهان غم و اندوه دارند، اما پاسبان و نگهبانشان نمی‌تواند در این زمینه از آن‌ها حمایت کند.