هوش مصنوعی: در جدایی تو هیچ چیزی برای من باقی نمانده و با وصالت، دیگر به چیزی از دنیا فکر نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: اشک‌های من نشان‌دهنده‌ی درد دل‌ام هستند و نیازی به توضیح ندارند.

هوش مصنوعی: وقتی در قفس غم‌ها و ناراحتی‌ها گرفتار شدم، دیگر هیچ اشتیاقی به شادی و خوشی ندارم.

هوش مصنوعی: به خاطر یاد تو، زیبایی باغ گلستان هیچ لطفی ندارد و اشتیاقم برای خانه و کاشانه به خاطر تو از بین رفته است.

هوش مصنوعی: اگر به وصال تو برسم، جانم را در راهت فدای تو می‌کنم و هیچ نیازی به جدایی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: شاخی که در بهار بریزد، دیگر نیازی به دزدیده شدن در پاییز ندارد.

هوش مصنوعی: پیرمردی که مانند تو آرامش ندارد، دلخوش نیست و ستاره‌اش جوانی مثل سعدی نیست.

هوش مصنوعی: من قلبم را به عشق سپردم و جانم را به خاطر آن فدای دل کردم؛ در عشق، هر چیزی که به دست می‌آید، ضرر ندارد.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، هیچ چیز به اندازه عشق و محبت آرامش‌بخش نیست و زندگی ابدی در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که پا بر سر جان و تن گذاشته شود، دیگر فرصتی برای آزمایش و امتحان باقی نمی‌ماند.