هوش مصنوعی: هر لحظه آماده‌ام تا جان و زندگی‌ام را برای دوست فدای کنم و هیچ کم و کاستی در این کار ندارم.

هوش مصنوعی: من حاضر هستم که عمری جاودانه به دوست بدهم، به شرطی که او هم بپذیرد که من به خاطر او، در حالی که زنده‌ام، به نوعی بمیرم.

هوش مصنوعی: ای دل، از جان خود جدا شو و زندگی را رها کن، اگر در نابودی ما و تو، رضایت محبوب وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت و لطفی که داری، نگاهی به ما بینداز تا چهره‌مان نیز از زیبایی عشق تو درخشان و ارزشمند شود.

هوش مصنوعی: هر کسی در دنیا از مسیر خاص خود به ناله و شکایت می‌افتد؛ برخی به خاطر ظلم دشمنان و ما به خاطر وفاداری و محبت دوستان.

هوش مصنوعی: او نقشه‌ای برای قتل دارد و من آرزو می‌کنم که دعای من زودتر از خواسته‌ی دوست به نتیجه برسد.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که تنها دارایی‌ات دنیای وزینی است، نه ما. پس چرا بر گدای محبوب خود تفاخر می‌کنی؟

هوش مصنوعی: در روز قیامت، این داستان کوتاه را از ابتدا بازگو می‌کنم، اما نمی‌دانم در این زمانه، چه سرنوشتی از من رقم خواهد خورد و ماجرای عشق و دوستی چگونه خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر کسی از بخشش و محبت بی‌بهره باشد، دیگر او را دور نران، زیرا آن کس که آگاه و بصیرت دارد، همیشه به الطاف دوست چشم‌دوخته است.