هوش مصنوعی: ماهی که به چهره زیبای تو شباهت دارد، روشن است که جز زیبایی تو موجود دیگری نیست.

هوش مصنوعی: روی چهره‌ی جهانی، نوشتن با قلم، در حالی که همه چیز در آن فاقد معناست.

هوش مصنوعی: پرده را از روی چهره‌ات بردار تا مردم بگویند که تو آفتاب دیگری هستی.

هوش مصنوعی: با ناز و زیبایی خود جلوه کن تا باغبان ببیند که این سرو (درخت) کجا به این لطافت و ظرافت می‌رسد.

هوش مصنوعی: عزیزم، چطور می‌توانی این‌طور فکر کنی که من به عشق و وفایم نسبت به تو بی‌اعتنا خواهم شد؟ این چه شک و تردیدی است که در دل داری؟

هوش مصنوعی: من به پا و دستانت احترام می‌گذارم، زیرا کسی که نتواند این کمال را درک کند، به نقص و کمبود دچار است.

هوش مصنوعی: هر کس که در پی دیدن من برآید، باید بداند که پاسخ همواره این است که نمی‌توان مرا دید.

هوش مصنوعی: بر روی زمین تو، زندگی کردن حتی از بهشت جاودان، جایگاه بهتری است.

هوش مصنوعی: تیغ تو برای من هزار بار دلپذیرتر از کلاه شاهانه است.

هوش مصنوعی: در کار غم تو، روزی که بگذرانم بهتر از تمام عمر خوشحالی است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که از درد و رنج من، کسی برایم دارو و درمان فرستاده است و این نشان‌دهنده قدرت و ویژگی خاص خدایی است که به من کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: این روزها که در پیری به سر می‌برم، عشق او به من روح و صفا می‌دهد، گویی که هنوز جوان هستم.