هوش مصنوعی: نوشته‌ای بر چهره‌ام از تجربیات و تلخی‌های زندگی‌ام نمایان است؛ به وضوح می‌توانی ببینی که حال و روزم چقدر پر از رنگ و نقش‌های متفاوت است.

هوش مصنوعی: من اشک‌هایم را به حالت پنهان و در سکوت بروز می‌دهم، حالا چه باید بکنم وقتی که کار این مدعی اینطور است؟

هوش مصنوعی: او از غم من کاست و این لطفش لایق ستایش بسیار است.

هوش مصنوعی: چه تنهایی و زیبایی در موهای توست، که یک چین از آن به اندازه‌ی صد چین ارزش دارد.

هوش مصنوعی: در شب جدایی، به خاطر زیبایی موهایت در غم و اندوه به سر می‌برم، و احساس می‌کنم که مارها در اطرافم وجود دارند و زندگی‌ام را تبدیل به کابوس کرده‌اند.

هوش مصنوعی: لب و دندان‌های تو دارای زیبایی و لذتی هستند که مانند طعم شیرین نقل و شراب دلپذیر است.

هوش مصنوعی: نگران نباش که بی‌وفایی و سختی از زمانه همیشه بوده و مانند یک رسم قدیمی است.

هوش مصنوعی: به پاکی و نیکی که دین و دل نسبت به تو دارند، نباید به کسی بی‌وفا باشی، زیرا این کار با اصول اخلاقی سازگار نیست.