هوش مصنوعی: وقتی پرده‌ای که زیبایی و ظرافت را پوشانده کنار می‌رود، حجاب و محدودیت‌های سنتی و اخلاقی، هم برای بزرگ‌ترها و هم برای جوان‌ترها، نقش بر آب می‌شود.

هوش مصنوعی: از دشت نزدیک خیمه، نور چهره‌ی محبوب به قدری روشن است که حتی نور خورشید هم در برابر آن کم‌رنگ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: قد صنوبر به نرمی و زیبایی می‌ماند، اما نسبت به آن سرو خوش‌چهره به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: با کمک لعل زیبایش، شرم انگشتر جم را که به زمین افتاده، مشاهده کن و معجزه مسیحی را ببین.

هوش مصنوعی: از شادی و لذت آن لب شیرین بی‌نصیبیم، چرا که این حس تلخی را تجربه می‌کنیم که حتی حلوایی به طعم تلخ کدو حنایی می‌ماند.

هوش مصنوعی: در این ماجرا، زلیخا به خاطر دیدن یوسف به دیگران حسادت می‌ورزد و نمی‌توان او را سرزنش کرد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم راز عشق تو را از دیگران پنهان کنم، اما چه کنم که رنگ و روی من مرا رسوا می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر بددلی و تردید خود، محبت من را انکار نکن. این را بپذیر که عشق دوستان و نکوهش دشمنان را نباید به خود بگیری.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که ارزش جستجو دارد، رضایت دوست است و من خیر و زیبایی هیچ خواسته‌ای را بدون رضایت او نمی‌دانم.