هوش مصنوعی: تا وقتی که تو به شکار من آمده‌ای، دیگر پرنده‌ی من قدرت پرواز ندارد و فهمیده که چاره‌ای جز ماندن در دام تو ندارد.

هوش مصنوعی: احساس ناچاری و ناامیدی می‌کنم و صیاد مرا از باغ به قفس برد. دیگر نمی‌توانم بگویم که این دل بیهوده شکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: در مرحله عشق، حتی اگر صد رشته مو هم به هم گره بخورد، باز هم اگر شیر جنگل شکار غزال باشد، زیبا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و لطافت درختان اشاره دارد و از زیبایی‌های طبیعت سخن می‌گوید. در آن، تصاویری از درختان مختلف مانند سرو، سمن و صنوبر وجود دارد و به نوعی به شگفتی از نهال جدیدی که به وجود آمده پرداخته شده است. گویی شاعر در تلاش است تا بگوید که نمی‌داند این نهال جدید چه زیبایی‌ها یا خصوصیت‌هایی دارد، اما به وضوح جذاب و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: آسمان به زیبایی و به شکل ماه و هلال آراسته شده است و چهره‌ی تو هم به این دو شبیه است.

هوش مصنوعی: بدون زینت و آرایش، زیبایی چهره‌ات را ببین و بدون همراه، فرم و قوس ابرو و چهره‌ات را تماشا کن؛ آیا می‌تواند به اندازه ماه کامل یا هلال زیبا باشد؟

هوش مصنوعی: پروردگارا، بر حال کسی که در عین وصال تو، دچار غم جدایی و فراق است، چه خواهد آمد؟

هوش مصنوعی: شراب از دستان آن معشوقی که شبیه خورشید است به من می‌رسد و با این حال بر من حرام است، اما به این شکل پذیرفته شده و حلال می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر چشم‌پوشی نکنی و از بی‌تفاوتی دست برداری، می‌فهمی که حال و روز من پس از جدایی‌ات چگونه است.