هوش مصنوعی: بسته به وفا، یعنی دلبسته به تعهد و وفاداری هستی و نمی‌توانی از آن خارج شوی؛ و کسی که از این قید رهایی یافته، در واقع در دام دیگران گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: دل کسی که به خاطر محبت و عشق دچار شکستگی نشده، ارزش آسیب دیدن را ندارد. انسانی که از عشق رنج نمی‌برد، حق ندارد درگیر درد و رنج دیگران شود.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن لب‌هایی که از ضربه‌های یک معشوق خونین هستند، و خوشا به حال چهره‌ای که به رنگ سرخ گل، شبیه به خون است.

هوش مصنوعی: چه کسی هست که با نگاهش دل را نرنجاند و چه کسی هست که در اندیشه‌اش غم فراق دوست نباشد؟

هوش مصنوعی: چه دیده‌ای که از تیغ ابروی او خون نمی‌ریزد؟ و چه دلی هست که از غمزه و نیش او بی‌نوا و زار نیست؟

هوش مصنوعی: چه ساقی‌ای که نه با جام محبت انسان را مستانه می‌کند، چه ساغری که از شوق و عشق خالی است و حس و حال خوشی ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که فقط برای ابروهای تو سجده می‌کند، چه ارزش و جایگاهی دارد؟ و چه مسافری می‌تواند بدون دیدن روی تو به دنبال دشت‌و-dشت بگردد؟

هوش مصنوعی: عاقلی که هیچ علاقه‌ای به عشق ندارد، چه ارزشی دارد؟ و چه فایده‌ای دارد که گردن فردی زینتی داشته باشد که تنها به خاطر محبوبش زیبا شده است؟

هوش مصنوعی: بیا و به راحتی به من آسیب برسان، زیرا بدون تو زندگی کردن برایم بسیار سخت و طاقت‌فرسا شده است.

هوش مصنوعی: اگر در لحظه‌ای که دیروز حال و هوایی خوش بود، اکنون این حال را زیر بار سنگینی نداشته باشم، حمل کردن آن وزن برای من دشوار خواهد بود.