هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به حسرتی اشاره می‌کند که به خاطر وجود رقیبی در میخانه، نصیب او شده است. او آرزو دارد که بتواند مثل دیگران از لذت‌های زندگی بهره‌مند شود، اما وجود آن رقیب مانع این شادی و سرور برای او شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر جدایی من، از ناله و افسوس نگو که درد ما از صبر و تحمل کمتر نیست.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم با چه کسی صحبت کنم و از چه کسی طلب کمک کنم، چون خودم به دنبال درمانی هستم که فقط از خدا برمی‌آید و نه از پزشک.

هوش مصنوعی: احوال و احساسات کسی که عاشق است، آنقدر عمیق و پیچیده است که نمی‌توان آنها را به زبان آورد. این احساسات از هر کتابی بیشتر و غنی‌ترند.

هوش مصنوعی: در انتظار رسیدن به تو، در حالی که از هم جدا هستیم، تحمل و صبر من بسیار حیرت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: من به سحر و جادوی تو دل بسته‌ام، چون زیبایی صورت تو مانند هزارها فریب و فریبندگی است.

هوش مصنوعی: از تمام سرزمین‌ها به خاطر زیبایی زلف و مژگان تو، از تو باج می‌گیرند.

هوش مصنوعی: بنازم به زیبایی و لطف خوشایند لیمو که عطر آن از عطر تمام باغ‌های نارنج و سیب بهتر و دلپذیرتر است.

هوش مصنوعی: در مورد خوبی‌های من از من نپرس، زیرا ویژگی‌های تو فراتر از آنچه که ممکن است تصور شود، است.

هوش مصنوعی: او از گل زیبایی می‌گیرد و من از تو نعمت و خوشحالی. تفاوت من و بلبل در همین است.

هوش مصنوعی: بهتر است که از ناپاکی و بدی دوری کنی، حتی اگر وفا و صداقت در دنیای زیبا و دلربا کمیاب باشد.