هوش مصنوعی: خداوند چنان بلند مرتبه و بزرگ است که هر چه درباره خوبی‌ها و نیکی‌های او بگویم، از آنچه که هست کمتر می‌شود.

هوش مصنوعی: موجودی زیبا و فرشته‌وار در قالب انسان ظاهر شده است، به گونه‌ای که انگار یک فرشته در پوشش انسانی قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: من باور نمی‌کردم که انسان‌ها می‌توانند به این اندازه در زیبایی و خوشرویی برسند.

هوش مصنوعی: من از خدا می‌خواهم که به من کسی را بدهد که مانند او را از محبتی که دارم پیدا کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم هیچ‌گونه درگیری یا جنگ و جدلی داشته باشم. نه تمایلی به دعوا دارم و نه علاقه‌ای به برقراری دشمنی.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه صد منزل از من فاصله دارد و به دور از خشونت و تندخویی، باز هم در تلاش برای فرار از خودم هستم.

هوش مصنوعی: بتی زیبا و خوشخلق در میانه مجلس نشسته است و او را به عنوان تکیه‌گاه و سرپرستی در نظر می‌گیرم که جایگزین مشکل‌پروری و فتنه‌جویی می‌شود.

هوش مصنوعی: در میدان تو تنها مانده‌ام و به خاطر تو سختی‌ها را تحمل کرده‌ام، گویی که در بازی تو، سرها را به راحتی زیر پا می‌گذارم.

هوش مصنوعی: به باغ برو و از زیبایی‌های آن لذت ببر، چرا که در برابر این همه زیبایی، سرو به خاطر حس شرم خود دیگر نمی‌تواند سر برافراشته کند.

هوش مصنوعی: نزدیک آن در می‌مانم که مسافری بیاید، و به راهی می‌روم که تو در آن قدم گذاشته‌ای.

هوش مصنوعی: ای کاش دورویی را از خود دور کنی یا دست کم مرا از این وضعیت نجات دهی، خدا را، که از این دوگانگی خسته‌شده‌ام.