هوش مصنوعی: ای کاش که من مانند مینا در دستانت بودم و پیش چشم‌های زیبا و شیدایت قرار داشتم.

هوش مصنوعی: مانند دانه‌ای که از خطرات دو رنگ محفوظ است، با دو لعل (جواهر سرخ) به تو عشق می‌ورزم و با دقت و احتیاط به تو می‌نگرم.

هوش مصنوعی: البته! در این بیت به معنای این است که شخصی به دور از نگرانی‌ها و دغدغه‌های دنیوی، همیشه خوشحال و شاد بوده و از نعمت‌های الهی و لذت‌های زندگی بهره‌مند است. او در حالت سرخوشی و آرامش به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: گاهی به چهره‌ات نگاه می‌کنم و گاهی به طرف شانه‌هایت، زیرا زلف‌های پرشکستۀ تو، مرا به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره می‌شود که شخصی در موقعیت‌های مختلف و در برابر دیگران به صورت متواضع عمل کرده و با روحیه‌ای خاضعانه به انجام وظایف خود پرداخته است. او گاهی در شرایط بالا و گاهی در شرایط پایین قرار داشته و همواره در خدمت دیگران بوده است.

هوش مصنوعی: من در طول قرن‌ها با تمام احساسات و حالاتی که در وجودت بود، چه شیرینی و تلخی، مهربانی و خشم، صلح و جنگ همراهی کردم.

هوش مصنوعی: اگر دل من از کین و دشمنی آزاد بود و به عشق تو وابسته نمی‌شد، هرگز به عشق تو دلی نمی‌بستم و به تو عشق نمی‌ورزیدم.

هوش مصنوعی: اگر نه اینکه پایم به این غم بسته است، از اینجا سفر می‌کردم و از دست این غصه خلاص می‌شدم.

هوش مصنوعی: اگر پرواز کنم و خوشبختی‌ام را به دست آورم، مانند ماهی که در آب زندگی می‌کند، تو را از دست نخواهم داد.