هوش مصنوعی: در جستجوی وصل محبوبی هستیم که با دل‌تنگی و درد دست و پنجه نرم می‌کنیم. تا زمانی که از جدایی رنج می‌کشیم، نمی‌توانیم راه حلی برای مشکل خود پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: یا اینکه جدایی من را به کشتن می‌دهد، یا اینکه به وصال و دیدار تو می‌رسیم. ببین که در مورد من چه فکری می‌کنی.

هوش مصنوعی: چشم نمی‌تواند در سایه وجود ما جا بگیرد مگر اینکه شادی خودش را در تماشای ما گره بزند.

هوش مصنوعی: بهار دوباره فرا رسیده و زمان آن است که ما دوباره از می‌نوشیده خود عذرخواهی کنیم و از گناهانمان توبه کنیم.

هوش مصنوعی: من در حالی که به خاطر خطاهایم نگران و آشفته‌ام، به یاد لحظاتی می‌افتم که چشمانم روشن می‌شود و هزاران زیبایی مانند یوسف از این لباس پاره و تکه‌تکه‌ای که به تن دارم، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلربا چنان ضربه‌ای به دل من زدند که هنوز اشک و اندوه از چشمانم به روی صورتم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: گفتم که دل تو به حال من رحم کند و من را آرامش دهد. او پاسخ داد که قطره‌ی باران نمی‌تواند با آتش ما کاری کند.

هوش مصنوعی: گفتم از شهد لب تو چیزی به من بده؛ اما او گفت که این شیرینی برای طبع تو مناسب نیست.

هوش مصنوعی: محبت و دوستی خاصی با یک دختر قد بلند دارم و زیبایی او برایم به اندازه زیبایی درخت سرو ارزشمند است، مگر اینکه این احساس از یادگاری‌های دوران کودکی ما برگردد.