هوش مصنوعی: به نسیم بگو که به مهمانی یار ما که به ما ظلم کرده، بگذرد و بعد از سلام به او بگو که ای زیبای ما.

هوش مصنوعی: ما را در وفاداری و صبر نسبت به دوری خود سختی نده، چرا که دیگر تاب تحمل کارهایمان را نداریم.

هوش مصنوعی: غم در دل ما مانند سلطانی فرمانروایی می‌کند و راهی برای گریز از آن نیست، زیرا اگر این جمعیت درد و غم نمی‌تواند از حصار دل ما خارج شود، چه باید کرد؟

هوش مصنوعی: ما به آب زلال تو نیازمندیم، وگرنه سال‌هاست که این سیل اشک از کنار ما می‌گذرد.

هوش مصنوعی: روزی به او توجه نکردی و به همین امید، عمرمان را با خستگی و خواب آلودگی شب زنده‌داری گذرانده‌ایم.

هوش مصنوعی: هرچند که به خاک پای تو می‌سپرند، تویی که در دست تو گنج و سودای جاودانی قرار دارد و آسمان از اختیار ما بیرون رفته است.

هوش مصنوعی: بیایید از درگاه تو برخیزیم در روزی که شانس خوب بر دامن تو نشانه‌ای از گرد و غبار ما بگذارد.

هوش مصنوعی: من تمام زندگی‌ام را در راه تو صرف کرده‌ام و به شدت خجالت‌زده‌ام. این خجالت به وضوح از نثار محبت و فداکاری‌ام برای تو پیداست.

هوش مصنوعی: اگر یک بار به قبرستان عاشقان بروی، جان‌ها به جای گل و سبزه از مزار ما رونق می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تا جایی که نامه نوشتم، داستان شوق را بیان کردم که مانند آتش، از نفس ما شعله ور شده است.

هوش مصنوعی: ما در عشق و عاشقی هر روز صفا و زیبایی به زندگی اضافه کردیم و این خاطرات زیبا برای همیشه به عنوان یادگار در تاریخ باقی خواهد ماند.