هوش مصنوعی: اگر دل من عاشق تو نمی‌بود، تو هم هرگز ما را مانند خودت پریشان و بی‌تاب نمی‌دیدی.

هوش مصنوعی: در کشتن من همین بس که تو به خاطر زیبایی‌ات و قامت راستت دست به کار نشوی، بدون آنکه نیزه و خنجر داشته باشی.

هوش مصنوعی: حالم را درباره عشق برایت بگویم، ولی تو چه خبر داری؟ تو هرگز در آتش عشق نبودی که احساسات مرا درک کنی.

هوش مصنوعی: دل‌ها به زیبایی و زلف تو گرفتار شدند و در این کار، هیچ هراسی از حساب و کتاب قیامت نداشتی.

هوش مصنوعی: به زیبایی و جذابیت خود می‌نازم که تو با این زیبایی‌ات باعث شده‌ای خون‌های بی‌گناه در برابر تو و به خاطر تو ریخته شوند.

هوش مصنوعی: به موهای به هم ریخته و بی‌قرار او نگاه کن و حال دل مرا ببین که من از احساساتم گفتم، اما تو آنها را باور نکردی.

هوش مصنوعی: ای اشک‌های فراوان، چرا بر من نازل شده‌ای و مرا ویران‌تر کرده‌ای؟ مگر تو هم دلی نداشتی که این‌گونه به من آسیب می‌زنی؟

هوش مصنوعی: سالیان زیادی است که از زیبایی لبان تو مست و خراب شده‌ام، در حالی که هرگز جرعه‌ای از می در杯 نداشتی.

هوش مصنوعی: اگر دلت دچار مشکل شده و از سوی دوستت ناراحت هستی، نگران نباش؛ چرا که چاره‌ای جز این نداشتی.