هوش مصنوعی: وقتی ما دور شدیم، تو به خاطر بی‌خودیت پیاله را شکستی. نگران نباش، ای ساقی، من به خاطر جانم از تو می‌خواهم که مرا در این حال بپذیری، چون من در مستی هستم.

هوش مصنوعی: وقتی که تو پرده از چهره کنار زدی، غیرت زلف و چهره‌ات موجب شد تا دل‌ها را بشکنی و پیوند جان‌ها را قطع کنی.

هوش مصنوعی: اگر شیخ، زلف‌ها و خال سیاه را می‌دید، دیگر در دستش سبحه را نمی‌گرفت و به جای آن، در میان کمر نوار می‌زد.

هوش مصنوعی: ما در شگفتی هستیم از اینکه ای خداوند، چه دلایلی موجب شده یک هندو که به آتش پرستی اعتقاد دارد، در باغ بهشت چادر زده است.

هوش مصنوعی: ای خال، دلربایی تو مانند آفتاب در روز قیامت است که جان آدم را می‌آزارد، اما در نهایت، تو خوشبختی و آرامش را در کنار چشمه کوثر یافته‌ای.

هوش مصنوعی: پایم در مسیر مانده و این حسرت در دلم وجود دارد که یک بار برای دلخوشی، محبوبم بخواهد دستی به موهایم بکشد.

هوش مصنوعی: موهای زیبا و دلنواز تو بر دوشت است و عاشقان گرفتار عشق تو هستند. نگران صید دل‌ها نباش، چرا که تو در زیبایی‌ات بی‌نظیری.

هوش مصنوعی: به بی‌راهه نرو و به هشدارهای آگاهانه توجه کن. از عقاید کسانی که قصد راهنمایی دارند، دوری نکن. اگر روزی بتوانی از بند عشق رها شوی، به صفایی و راستی دست پیدا خواهی کرد.