هوش مصنوعی: با نگاه به زلف دلربایش، دل من بی‌تاب و خوشحال شد، و به خاطر جذابیت او، مانند ستاره‌ای که در برج عقرب نهفته باشد، مغلوب شدم.

هوش مصنوعی: او به من ضربه زد و زخم سنگینی بر دیگری وارد کرد؛ اما این بار ستاره‌ای تازه از آسمان من دوباره دمیده است.

هوش مصنوعی: تیر دشمن به ما اصابت کرد و خون ما بر زمین ریخته شد، این اتفاقی جدّی و ناامیدکننده است و جالب نیست که بخت ما این‌گونه بدشانس باشد.

هوش مصنوعی: شخصی که بدنامی به همراه دارد، به خاطر جدایی‌اش، جانم را رها کرد. اگر نه، معشوقه‌ام به خاطر عشق و دلدادگی‌ام، خود را در خون من غرق می‌کرد.

هوش مصنوعی: من خود را تسلیم معشوق می‌کنم تا از دوری او رهایی یابم. اگر جانم دائمی باشد، بابت این تصمیم از او سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: اگر بلبل بداند که این گلزار چه بی‌وفایی‌هایی دارد، از ناله‌ی غمگین من آموخته‌ها را تبدیل به نوا می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم من همچون چشمه‌ای است که با اشک‌هایم زنده و جاری است. من از دل و احساساتم بخوان و تفاوت‌های بزرگتری را بفهم، مانند تفاوتی که بین دجله و جیحون وجود دارد.

هوش مصنوعی: موهای لیلی عقل را دیوانه می‌کند، چه کسی دل فرزانه‌ای مانند زید دارد که از زنجیر عاشقانه او آزاد باشد؟ من مجنون هستم.

هوش مصنوعی: از زیبایی کامل او، هیچ نکته‌ای در وصفش از ذاتی که در من هست بیرون نیامد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم آرامش و زیبایی را در بزم می‌جویی، باید بگویم که حضور دوست و زیبایی‌هایش با نغمه‌هایی غم‌انگیز و اشک‌های من جایگاه بادهٔ گلرنگم را پر می‌کند.