هوش مصنوعی: نمی‌گویم که از روی واقعیت مرا دوست داری، اما اگر در دل هم این احساس را نداری، گهگاهی حمایت و کمک کن.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که تو در مهمانی رقیبم نیستی، اما به رغم دشمنی، گاهی برایم از خوشحالی و آرامش صحبت کن.

هوش مصنوعی: به چشمان خودت نگاه نکن تا دل من در این حالت غمگین و آشفته بماند. به من نگاه کن و از موهایم حال و روز مرا بسنج، و ببین چطور در این بی‌قراری هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر نگاه و نیش زبانت هرگز نتوانستم از پا در بیفتم، بیا و یک راه چاره برای من پیدا کن تا با این زخم‌های عمیق مقابله کنم.

هوش مصنوعی: غبار غم را فقط با اشک می‌توان از دل‌ها پاک کرد. تو هم ای چشمانم، مرا در این دریاى اشک یاری کن.

هوش مصنوعی: رقیبان در خوابند و نصیحتگر رفته است. یاران غافل، ای ستاره! بیا یک شب بر خلاف وعده‌ای که داده‌ای، کاری کن که تیرگی را ترک کنیم.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از وضعیت ناامیدکننده و غم‌انگیزی صحبت می‌کند که در آن زندگی و شانس به او پشت کرده‌اند. او به چرخ فلک اشاره دارد که به نظر می‌رسد با گذشت زمان و شرایط، بر علیه او عمل می‌کند. در واقع به نوعی از شانس بد و قمار زندگی سخن می‌گوید و از آن می‌خواهد که از این وضعیت نادرست دست بردارد و به او فرصتی بدهد. شاعر به نوعی از چرخ فلک می‌خواهد که دیگر با تقدیرش بازی نکند و او را در ماتم و غم رها نکند.

هوش مصنوعی: در طول زندگی‌ام تو را تنها نگذاشتم، حالا تو هم به عنوان پاداش دوستی‌ات با من، امشب به من لطفی کن و غم و اندوه را از من برافکن.

هوش مصنوعی: عشق من در تلاش است تا دل مرا شاد کند و من غرق در لذت جانان توام. ای بخت، امشب را برای ما خوش بگذران و زمینه ساز اتحاد ما باش.