هوش مصنوعی: در طول شب و روز به خاطر غم تو، در حالت حزن و اندوه، مثل کسی که در باغ یا زندان باشد، زندگی می‌کنم و این احساسم به من اجازه آرامش نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: دل انسان در باغی که تو در آن نیستی، هیچ شادی و خوشی نمی‌یابد. این دل تنها در سایه حضور تو می‌تواند شاداب و خوشحال باشد.

هوش مصنوعی: بیا و با چشم خود ببین که چقدر غم و درد در دل من، جاری و سرازیر شده است.

هوش مصنوعی: از دست دادن نعمت نزدیکی به تو باعث می‌شود که به بی‌احترامی و نافرمانی از تو رو بیاورم.

هوش مصنوعی: بسیاری از دولت‌ها و حاکمیت‌ها به خاطر طغیان و شورش، از دست رفته‌اند.

هوش مصنوعی: این سفر باعث می‌شود که هم روح و هم بدنم تحت تأثیر جدایی دچار درد و رنج شوند.

هوش مصنوعی: اگر از حال دل من باخبر شوی، به خاطر اندوه و حسرتی که دارم، قلبت خواهد سوخت.

هوش مصنوعی: چطور ممکن است دل از آتش جدایی به آب بدل شود؟ من نه توانایی تحمل دارم و نه می‌توانم آن را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: متاسفانه، عزیزانم مرا از نظر انداختند و به من ارزش ندادند.

هوش مصنوعی: من دل‌نوشته‌هایم را برای محبوب می‌خوانم و از آنها لذت می‌برم.