هوش مصنوعی: در دام عذاب و جدایی گرفتار شدم و از بس که در این حالت مانده‌ام، حالا دلتنگی و آزردگی وجودم را پر کرده است.

هوش مصنوعی: بیا تا نزدیکی و محبت تو، غم دوری را از قلب من پاک کند و مانند آینه‌ای که زنگار دارد، صاف و زلال شود.

هوش مصنوعی: به او وصل شو و از این راحت و آسایش دست بکش، تا از رنج جدایی و ننگ آن رهایی یابی.

هوش مصنوعی: دود رنگینی از اشک‌هایم بر چهره‌ام نشسته است، و چه تازی به دل من یورش برده است که به رنگ سیاه جدایی درآمده است.

هوش مصنوعی: تو را بر خاک سیاه نشاندی و حالا از دامن من، سنگین کوله‌های فراق را بریز.

هوش مصنوعی: من و آهنگ جدایی، ای کاش که به ما نگاه نکنی که همواره در فکر جدایی هستیم.

هوش مصنوعی: با تلاش‌های مختلفی سعی کردم به وصل محبوب برسم، اما در نهایت نتوانستم از فریب جدایی رهایی یابم.

هوش مصنوعی: من با دل پر از درد و اشک، آماده جنگی بزرگ هستم که ناشی از دوری و جدایی است.

هوش مصنوعی: دیگر نمی‌گذارم که محبت و وصالت را از دست بدهم، اگر این راهی که در پیش داریم، من را از درد جدایی نجات دهد.

هوش مصنوعی: آیا بوی وصالم مرا شاد نکرده است؟ کاش از این به بعد رنگ جدایی را نبینم.

هوش مصنوعی: وقتی که ملک غم بر تخت جدایی قدم گذاشت، زیبایی و خوشی از بین رفت.