هوش مصنوعی: به جز زخم و درد و رنجی که از محبت و وفاداری می‌کشم، هیچ چیز دیگری از جمع دوستان و یاران برایم نصیب نشده است.

هوش مصنوعی: از دوری او در جوانی سالم پیر شدم و در بهار، دی به سراغ نهالم آمد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق، شوق و ذوق من به قدری زیاد شد که به سمت ناودان رفتم و زیر باران ایستادم.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به ابروی ما نگاه کند، بهتر است که از تیر ناله شب‌زنده‌داران دوچار آسیب نشود.

هوش مصنوعی: بیا ای واعظ، بیا تا من به تو نشان دهم که سوگواران چگونه دردِ خود را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خودت زخم تیغ را از تن خود برنداری، هیچ خبری از سوز و درد عاشقانی که در آتش عشق می‌سوزند نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: به چشمان عبرتش نگاهی بینداز، اما مراقب باش که به تهاجم تیرهای کینه‌توزانه غافل نشوی.

هوش مصنوعی: محبت و وفای واقعی در برابر محبت و ناز و بی‌رحمی معشوق جبران می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر هزاران گلزار هم ببینند، از روی تو و چهره‌ات بیزار خواهند بود.

هوش مصنوعی: تو که به عشق و محبت من دلبسته‌ای، مانند من که در این حال غرق شدم، می‌توانی حال و هوای دل‌انگیزی برای خود بسازی.