هوش مصنوعی: ای پروردگار، مرا از وابستگی به چیزهای غیر خودت آزاد کن و به من کمک کن که خود را از غم‌ها رها کنم و به حقیقت وجود خود نزدیک‌تر شوم.

هوش مصنوعی: انسان باید از گفتن حرف‌های بی‌محتوا و نادرست پرهیز کند و در مسیر حقیقت حرکت کند. اگر کسی به اشتباه و از روی نادانی به بی‌راهه می‌رود، باید او را به سوی درستی و حقیقت هدایت کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر بیابانی پرداخته می‌شود که عده‌ای در آن راه را گم کرده‌اند. از کاروان سالار خواسته می‌شود که به آنها کمک کند و به سمت مقصدی که پشت سر آنهاست، توجه کند و با رو به عقب نگاه کند تا آنها را به سمت مقصد هدایت کند.

هوش مصنوعی: به ذل و عز و فقر و ثروت تسلیم و رضایت بده؛ از فکر کردن به اینکه چه باید کرد و چرا باید کرد، دور شو.

هوش مصنوعی: اگر من از خودم آزاد شوم و تو بخواهی که در بندگان تو باشم، پس بندگی مرا به گونه‌ای بپذیر که از من راضی شوی و من را از خود راضی کن.

هوش مصنوعی: من نه توان تحمل عذاب جهنم را دارم و نه شایستگی ورود به بهشت را. خداوند، مرا به حال خود رها کن و سرنوشت من را با آرامش و در واقعیت بگذار.

هوش مصنوعی: از دست نفس بدکار که حقوقی از تو به عهده‌ام است، آن را به پای حق خود بینداز و از دست نعمت عطا همه‌اش را به نهایت برسان.

هوش مصنوعی: به خاطر ناچاری و بی‌خود شدن از وضعیتی که در آن هستی، گریه و ناله می‌کنی. اما ای دل، اگر زمانه به تو نیکی نمی‌کند و تو به مشکلات دچار شده‌ای، باید قبول کنی که این تقدیر است.

هوش مصنوعی: دوستی و محبت تو نیاز به صداقت و خلوص دارد. می‌دانم که برای رسیدن به این خلوص، باید نیت خود را از هر نوع نیرنگ و دورویی پاک کنم.