هوش مصنوعی: به لب آمدم و به معشوق رسیدم، تا جانم چه خوشبختی نصیبم شد که در کنار معشوقم به بستر رسیدم.

هوش مصنوعی: دست من شکسته و غم من مانند زنجیری است که باعث جدایی شده است. عجیب است که تو فقط به لباس من نگاه می‌کنی و به حالت و احوال غم‌انگیزم توجهی نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: به لطف و رحمت پروردگار، امیدوارم از بیماری‌ام بهبود یابم. اما آیا طبیبی وجود دارد که برای درمان من تلاشی کند؟

هوش مصنوعی: به من بگویید که حکیم ماهر، زخم‌های درونیم را درمان کند، اما مواظب باشید که به جراح نادانی که نمی‌داند چه می‌کند، سپردم.

هوش مصنوعی: اگر من از یاد بروم، نباید نگران باشم؛ چون به جای غم، نعمت‌های فراوانی به من خواهد رسید.

هوش مصنوعی: دست کمک غیبی به گلسوزان می‌رسد، پس نباید نگران بود که مردم زمانه چیزی به آن‌ها نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: من امیدوار و آرام هستم به خاطر اینکه وقتی همه دور هم جمع می‌شوند، مشکلات و بی‌نظمی‌ها به خوبی حل می‌شود و به وضعیت مناسبی می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر کسی غمی نچشد، این نشان از سایه‌ی همیشگی لطف و رحمت خداوند بر سر او است.

هوش مصنوعی: دوستان اگر همه‌ شان بی‌ faith و ایمان باشند، چرا باید به من زحمت بدهند؟ من خودم به ایمانم اطمینان دارم و مسلمانم.

هوش مصنوعی: با لطف و رحمت خداوند، زندگی‌ام را زیبا و دل‌نشین می‌سازم و اگر عدالت سلطان را در نظر نگیرم، به حساب نمی‌آید.