هوش مصنوعی: دیشب از آن نوشیدنی که محبوبم به من داد، آنقدر سرخوش و گیج شدم که دیگر نمی‌توانم خودم را بشناسم.

هوش مصنوعی: دست از دامنم بردار و برو، چون من دیگر نمی‌توانم از اینجا حرکت کنم.

هوش مصنوعی: زندگی و خوشبختی من بیشتر از یک جان و دل نبود، اما دل را به خطر انداختم تا ببینم چه بر سر جانم خواهد آمد.

هوش مصنوعی: در میخانه و میان اهل شراب گم شده‌ای، و برای من نیست بی‌دلیل که آشفته و سردرگم هستم.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم با دوری و جدایی عشق، جز با فکر مرگ، راه حلی پیدا کنم؟ چون هیچ چیز دیگری نمی‌تواند این درد را برایم آسان کند.

هوش مصنوعی: به من از دو جهان دین و دل داده بودند، اما حالا این همه را از دست داده‌ام و باید از آن دل بکَند.

هوش مصنوعی: من به دلیل ناآگاهی و سادگی‌ام، ثروت و خوبی‌هایی که در دست داشتم را بی‌مقصد و به رایگان از دست داده‌ام. اکنون در حالتی پریشان و دلتنگ به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: دردها و درمان‌ها همه از تو هستند. نپسند که من به خاطر حل مشکل تو، خودم را درمان کنم.

هوش مصنوعی: صبحگاه سحر قدرت تو او را از خود بی‌خبر ساخت و به دنیایی دیگر برد، در غیر این صورت دل من کجا می‌توانست از آن مژگان تو در امان باشد؟

هوش مصنوعی: دلم را آزردن نکن، زیرا که بر دل آتشین من، اشک‌های چشمم مثل آب جاری شده است و می‌خواهم آن را از شعله‌های عشق رها کنم.