هوش مصنوعی: من از سخنوری مانند سرو و زیبایی مانند ماه نتوانستم ببینم.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیتی همانند تو را در قالب انسان هیچ‌گاه ندیده‌ام و فرشته‌ای را نداشته‌ام.

هوش مصنوعی: با موهای تو، هیچ چیزی به اندازه‌ی زیبایی و لطافت موی تو را ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: در فصل بهار و در کنار عطر گل‌ها، هیچ چیز زیباتر از این لذت و خوشی را تجربه نکردم.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که در آتش می‌بینم، زیبایی موهای اوست و غیر از آن، هیچ چیز دیگری را نمی‌توانم تشخیص دهم.

هوش مصنوعی: هیچ درخت خرما، گل، یاس و ارغوانی را ندیدم که بتواند با زیبایی و شکوه تو رقابت کند.

هوش مصنوعی: جدایی تو و تحمل خودم را مساله‌ای نمی‌دانم که به سادگی از کنار آن بگذرم.

هوش مصنوعی: با وجود تمام مشکلات و چالش‌ها، نتوانستم دل خود را در دست تو ببینم.

هوش مصنوعی: شگفتا که هیچ کس را ندیدم که دل ببرد و سپس آن را زیر پا گذارد، که این کار زیبنده دلبری است.

هوش مصنوعی: من از میان همه زیبایی‌ها، مانند تو را در چنین حالتی ندیدم.

هوش مصنوعی: نه از دشمنان دیده‌ام و نه از دوستان، که به اندازه‌ی این سختی و ستمی که در دل دارم، بدخواهی کنند.

هوش مصنوعی: تلاش نکن که از وجود خود، صفایی بخواهی چون هیچ برائتی از شرک نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: جز این که موهایی را از تو قطع کنم، هیچ قانونی در زندگی درویشی ندیدم.