هوش مصنوعی: دیشب در میهمانی من به پایان رسید و به قدری غرق لذت شدم که همه چیز از جمله زیبایی‌ها و آثار دل‌انگیز از یادم رفت.

هوش مصنوعی: نوشیدنی از لیوان آن گوهر زیبا را نوشیدم که عقل انسان را مست و گیج می‌کند.

هوش مصنوعی: گرمای نفس و جاذبه چشمانت هوش و حواسم را تحت تاثیر قرار داده و از شدت عشق و شوق تو به شدت شاداب و سرزنده‌ام.

هوش مصنوعی: از چشمانت شرابی می‌نوشم و از زخم‌هایی که با ناز و غمزه به من زدی، تحیر و شگفتی عجیبی دارم. بعد از نوشیدن این شراب، نیشی به من دادی.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو به من جانی نمی‌بخشد، چرا چهره‌ات مرا به شگفتی واداشته است؟

هوش مصنوعی: درخت سرو در کنار جویبار، غمگین و بی‌صدا است، زیرا در یک لحظه ناکام مانده و دیگر از حرکت بازایستاده.

هوش مصنوعی: به دنبال سروی بگرد که در حرکت است و به دنبال کسی باش که مانند ماهی در لباس قصب (جلبک) پنهان شده است و همچنین به سراغ مشروب بزن.

هوش مصنوعی: شخصی با نرمی و آرامش سخن می‌گوید و چشمانش مانند گلی زیباست. او در هنر غزل‌خوانی مهارت دارد و کسی که به کلامش گوش می‌دهد، لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: در چشمان او از ظلم دل را می‌دید و در گوشش از جنس جان به هوش بود.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش بسیار و جستجو درباره خودم، از وضعیت ناگواری که داشتم رها شدم. اکنون نمی‌دانم چه بارهایی بر دوشم است و چه مشکلاتی را باید تحمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر عمداً یاد کسی را فراموش کنی، بهتر است که به‌طور ناخواسته و تصادفی از یادش ببری.