هوش مصنوعی: ای دوست، برای فهمیدن داستان زندگی من، از اهالی راز بپرس. در موضوع عشق، حال دلم را از کسی که به حقیقت دیده باز است، بپرس.

هوش مصنوعی: دل پر درد و آتش من، مانند چشمی که از اشک پر شده، در حال غمو اندیشه است. فرقی نمی‌کند که روز باشد یا شب؛ این جدایی و فراق من را به شدت آزار می‌دهد. زلف‌های بلند معشوقه‌ام همواره یادآور این درد و فاصله است.

هوش مصنوعی: گفتی چگونه است که با یک تار مو می‌توان دل‌های زیادی را به هم پیوند داد؟ این راز را از آن پادشاه سرزمین لطافت بپرس.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به فهمی درست از دل مشغولی‌ها و حراس‌هایی که در دل ما وجود دارد برسیم، باید به سراغ چهره‌ی زیبایی برویم که ما را به خود مشغول کرده است. شاید در این راه رفتن به سمت او، مانند پرنده‌ای باشد که در قفس گرفتار است و به شدت در پی آزادی و رهایی خود است.

هوش مصنوعی: محمود درباره عشق غلامی که عیب‌ها را می‌جوید، داستانی از خوبی‌ها و زیبایی‌های ایاز را بگو.

هوش مصنوعی: از محبوب خود می‌پرسی که چرا از آزار دوست سوال می‌کند؟ این موضوع را از آن معشوقی که به دشمنی معروف است نیز بپرس.

هوش مصنوعی: در دل سرزمین تو، هر چه زیبایی و شکوه بود، به تدریج از دست رفت و اکنون برای درک حقیقت این وضعیت، بهتر است از کسی که خود را فدای این سرزمین کرده، سوال کنی.