هوش مصنوعی: بدن من از درد عشق تو بیمار مانده است، و اکنون لازم است که کسی بیاید تا از من مراقبت کند.

هوش مصنوعی: اگر درباره‌ام بپرسی، می‌دانم که زمانم را بی‌دلیل هدر می‌دهم. اگر هم خواستی، می‌توانی از حال و روزم مطلع شوی.

هوش مصنوعی: بیایید ببینیم که چگونه این معشوق نادیده، در خواب و تنهایی‌اش، با انبوهی از درد و رنج دست و پنجه نرم می‌کند.

هوش مصنوعی: من آنقدر از شربت شیرین لعل (شیرین) نوشیدم که حالا طبع و ذوق من گرم و پرحرارت شده است.

هوش مصنوعی: از میوه‌های خوشمزه و درختان سبز باید برای درمان دردهای من دارویی بیاوری.

هوش مصنوعی: من در پی شفای دلم از آن لب‌ها هستم، اما تو می‌گویی که نمی‌خواهم جانم را بر اثر این عشق و درد فدای تو کنم.

هوش مصنوعی: دل به خاطر وصالت رفته و به تن شما تعلق ندارد، و اینجا در غیبت تو، از کار و زندگی افتاده است.

هوش مصنوعی: دل من در سرزمینی دور با زیبایی‌های زلف تو احساس نزدیکی می‌کند، اما من در اینجا در غم جدایی و هجرت گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر خونم را بھیری، دل من را برگردان و این آشفته حالی را از خود دور کن.