هوش مصنوعی: اکنون که سایهٔ تیغ تو بر سرم است، دیگر از تابش خورشید روز قیامت ترسی ندارم.

هوش مصنوعی: تو از درخواست عدالت برای من نگران نیستی، زیرا خون من برای تو به‌نوعی زخم دیگری است و ارزش واقعی ندارد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، با شوق فراوان از عشق و محبت، لباس کفن به تن می‌کنم، اما این لباس برای من در آنجا مناسب نیست.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است که من در دام عشق تو گرفتار شوم و به زنجیر بیفتم، اما همچنان شور و وفای تو در قلب من وجود دارد و نمی‌تواند نابود شود.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت هم مرا با زیبایی و لبخندت سیراب کنی، دیگر نیاز به بهشت و river بهشتی ندارم.

هوش مصنوعی: شدت اشتیاق من به حدی است که دست از آن نمی‌کشد و اگر این اشتیاق نبود، عدم وفای تو برایم قابل باور بود.

هوش مصنوعی: ای کاش از دست ستاره‌ها و سرنوشت خودم که مدام در حال تغییر و ناپایدار است، حرص و حسرت نمی‌خوردم.

هوش مصنوعی: نقض خشم افراد باعث می‌شود که محبت و توجهی به من شود و من از سرنوشت خود راضی هستم چرا که حتی در کنار ستمگر، یاری می‌شوم.

هوش مصنوعی: دل من خوش است که هنوز صبح وصال زیبایی دارد، در حالی که انتظار و صبوری در شب هجران برای من ممکن است.