هوش مصنوعی: دل من باید بیشتر از سنگ خسته باشد، زیرا در برابر غم تو، صبور و استوار ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر با این زیبایی به بهشت وارد شوی، حوریه‌ها از شرم تو پشت پرده پنهان می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای پری دخت، تو از زمانی که به دنیا آمدی تا به حال، تحت تأثیر سرنوشت و تقدیر بوده‌ای و در رحم مادران از نسل‌های گذشته قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: آدم با رفتارهایش و شرمندگی‌ها و ضعف‌هایش چه بار سنگینی را بر دوش حوا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: زیبایی تو در سرزمین خوبی‌ها داستان زیبایی خوبان را در پا منتقل کرده است.

هوش مصنوعی: نه از داستان ویس و رامین خبری هست، نه از سرگذشت قیس و لیلی رازی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: دل های بسیاری به خاطر زیبایی و جاذبه های تو مجنون و دلبسته شده‌اند، اما این تنها من نیستم که این احساس را دارم.

هوش مصنوعی: من هم به خاطر زیبایی‌های تو در دل خود شور و هیجان دارم و هم به خاطر عشق به تو، بر لبانم عذری دارم مانند عذرا.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و تاثیر یک لبخند اشاره دارد. لبخند شیرین زید چنان قوت و انرژی به انسان می‌بخشد که از آن می‌توان به دنیایی فراتر از مرگ و زندگی رسید، به گونه‌ای که حتی مسیحا نیز از آن سبقت می‌گیرد. در واقع، اشاره به قدرت و جذبه‌ای دارد که می‌تواند روح را زنده کند و احساسات عمیق را برانگیزد.

هوش مصنوعی: به راحتی و بدون تردید، امروز مرا به قتل برسانی، فرقی نمی‌کند که در خون غرق شوم یا فردا.

هوش مصنوعی: دل از زلف یار جدا نمی‌شود، زیرا هیچ آرامشی ندارد. مانند مرغی که به رشته‌ای بر پایش بسته شده، نمی‌تواند آزادانه پرواز کند.