هوش مصنوعی: اگر اشکی از چشمم بر خاک راه نریزد، هیچ‌کس از حال و روز من آگاه نخواهد شد.

هوش مصنوعی: زیبایی و لطف تو مانند باغی است که در هر فصل بهار است، اما تنها امیدوارم که باد خزان هرگز به باغ تو نرسد.

هوش مصنوعی: ستودن تو برایم دشوار است و اگر هزار بار هم فریاد بزنم، هیچ تأثیری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: آزار به وفاداران، به ویژه کسانی که به حق خود اعتراض می‌کنند، چه اندازه ناعادلانه است وقتی که ظلم تو در این دنیا نتیجه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: تواضع و فروتنی ما به اندازه‌ای است که نیازی به درخواست کمک از دیگران نیست، زیرا درخواست از بتان و معبودان بی‌ثمر خواهد بود.

هوش مصنوعی: جز این نیست که تنها در خاک درگاه تو، خضر (نماد زندگی جاودان) آب حیات را با زندگی عوض کند، زیرا از زندگی چیز خوبی به‌دست نمی‌آید که ضرر نکند.

هوش مصنوعی: نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود. من آماده‌ام تا به پایگاه سرور و عظمت‌ات خاک شوم و اگر تقدیر به من آسیب برساند، از حسادت به من، این اقدام را هم می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: اگر زندگی به‌طور کلی بتواند شادی و آرامش را به من بدهد، از آن خسته‌شده‌ام. اما اگر نتوانم به‌طور خلاصه و مختصر از غم‌هایم بگویم، دچار نگرانی و ناراحتی خواهم شد.