هوش مصنوعی: برای فهمیدن معانی عمیق، باید دل و روحی داشته باشیم که توانایی درک داشته باشد. همچنین باید سر و عقلی داشته باشیم که به دریافت پندهای آموزنده گوش دهد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که اگر ذهن و درک او دیگر در حال حاضر وجود ندارد، پس نصیحت و پند دیگران برای کسی که عقلش را از دست داده، هیچ فایده‌ای ندارد. به عبارتی، اگر فردی نتواند درک کند، مشاوره و هدایت به او هیچ کمکی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: او خود حوری نبود، اما من حیرانم که چگونه او آن‌قدر آشکار است، همچون صدای ساعد نقره‌ای‌اش از طرف پرنده.

هوش مصنوعی: از آن موی مشکی که مانند زلف‌های زیباست، اگر بر چهره‌ام گرهی باز کنی، اگر هم کمری را ببندی، دلم را از بند رهایی خواهی داد.

هوش مصنوعی: از آن چهره و قامت مانند سرو و گل، که زیبایی یار به وضوح در نظر می‌آید، هم در فاصله نزدیک و هم دور.

هوش مصنوعی: من در نظر تو حقیر و خوارم، اما امیدوارم که از بوسیدن خاک درگاهت به مقام بلند و ارزشمندی دست یابم.

هوش مصنوعی: اندوه و غم و درد و رنج افغانی تا کی ادامه خواهد داشت؟ تحمل و قدرت و تسلیم تا کی ادامه پیدا می‌کند؟

هوش مصنوعی: اگر مژگان ما اشک نریزد، هیچ کس نمی‌تواند به خوبی و صفا دست یابد. آیا در مسیر سیل، کسی می‌تواند از خار و خاشاک جلوگیری کند؟