صفایی جندقی » دیوان اشعار » رباعیات انابیه » شمارهٔ ۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یا رب چه شود اگر کنی بعد هلاک</p></div>
<div class="m2"><p>آلایش من به آب رحمت همه پاک</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تاجم بر تارک ار تو گیری دستم</p></div>
<div class="m2"><p>خاکم بر سر ار تو برنداریم ز خاک</p></div></div>

شمارهٔ ۲۴

یا رب چه شود اگر کنی بعد هلاک
آلایش من به آب رحمت همه پاک
تاجم بر تارک ار تو گیری دستم
خاکم بر سر ار تو برنداریم ز خاک

هوش مصنوعی: در این شعر دعا می‌شود که خداوند بعد از هلاکت و نابودی، با رحمت خود انسان را پاک و پاکیزه کند. شاعر آرزو دارد که اگر خدا دست او را بگیرد، او را برتر کند و اگر در خاک قرار گیرد، دیگر کسی او را از آن خاک برندارد. به طور کلی، شعر به نیاز انسان به رحمت و بزرگی خداوند اشاره دارد.

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

هوش مصنوعی: ای پروردگار، چه می‌شود اگر بعد از نابودی تمام آلودگی‌هایم، با آب رحمتت همه چیز را پاک کنی؟

یا رب چه شود اگر کنی بعد هلاک

آلایش من به آب رحمت همه پاک

هوش مصنوعی: اگر تو دستت را به من بدهی، تاجم بر سر خواهد نشست و اگر تو دستت را برداری، من از خاک شدم.

تاجم بر تارک ار تو گیری دستم

خاکم بر سر ار تو برنداریم ز خاک

شمارهٔ ۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده