هوش مصنوعی: از دست سلطان و خوشید، نور و روشنایی در دل من تابید و در نتیجه، درهای تجلی و نمای زیبای دل به روی ناظر باز شد.

هوش مصنوعی: عشق تو به من درس سوز و آتش داد؛ آهی که از دل برآمد، مانند شعله‌ا‌ی درخشید. اما این آتش موجب سوختن دل من شد و در نهایت، درد و رنج عمیق‌تری را در آسمان قلبم به جا گذاشت.

هوش مصنوعی: دل ما را از خواب بیدار کرد و به ما آموخت که در نشئه‌ی میخواری، وجود واقعی در عدم است. تا زمانی که عشق بر در دل ما حلقه زد.

هوش مصنوعی: دل به سفر منتشر شد و همچون اسبی سریع در دنیای بی‌پایان در حرکت است. عشق فرماندهی را بر پرچم قلب فرمانروایی می‌کند و این لحظه‌ای از اتصال و عشق است.

هوش مصنوعی: ای جان مستان، زیبایی‌های تو باعث سرمستی است، مانند شراب سبز که مست‌کننده است. یک قطره از آب گردن تو، دریای وسیع دل را به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: من در دریاي سخن تو غرق شده‌ام و مانند خضر به دنبال آب زلال تو هستم، ای چهره‌ات چون آفتاب، که دل مرا مانند آینه اسکندر نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چشمان تو از خواب سنگین شده‌اند یا به خاطر شراب حالتی مست دارند. لبت، که خود به آب نزدیک است، آتش دل را بیشتر تحریک می‌کند.

هوش مصنوعی: تو با پیچش زلف خود مانند ریسمان، دل و ایمان من را که سرمایه زندگی‌ام بود، به یغما بردی ای ترک زیبا.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه تو بسیار دلربا و زیبا هستی، اگر بر دل عاشق نشینی و او را مورد بی‌اعتنایی قرار دهی، چگونه می‌توان آینده‌ای برای دل عاشق تصور کرد؟

هوش مصنوعی: ای گوهرت، جان من، عشق تو مانند مروارید در دل دریا است. تو همچون لعل در معادن وجودم هستی و در درون من، در سینه‌ام و در جوهر قلبم، جریان داری.

هوش مصنوعی: تو با عشق و جذبه‌ات دلم را از من گرفتی و آتش شوق و اشتیاق را در دل من زیاد کردی. بی‌پرده و صریح می‌گویم، تو دلیل اصلی هیجان و شور دل من هستی.

هوش مصنوعی: بهشت طوبی به خاطر عشق تو در آتش سوخت و زیبایی حور را تحت تأثیر عشق تو، زشت و پژمرده کرد. عشق تو باعث شد که در دل من، زیبایی و سرسبزی تو ریشه بدواند.

هوش مصنوعی: دل و جان انسان با ظهور حق و صفات الهی آشنا می‌شوند و در این آگاهی، سینه سالک (پیمان‌گذار در مسیر حقیقت) به مانند گنجینه‌ای از جواهرات معنوی می‌گردد.

هوش مصنوعی: شب گذشته از سرچشمه‌ی یکتایی ندا آمد که «من حقیقت هستم» و روح‌القدس این راز را در گوش پیامبر قلب قرار داد.

هوش مصنوعی: ما راز ناپایداری را در اوج جاودانگی مشاهده کردیم. عشق به چهره او به ما آرامش می‌دهد و دل ما در پی اوست و شوق دیدار او در دل ما می‌تازد.