هوش مصنوعی: شب گذشته، ندا و پیامی به قلبم رسید. از من پرسیدند که کیستی؟ و من پاسخ دادم که من سروش، خدمتگزار دل هستم.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زمان نیاز به کمک یا امید به دیگران بیافتد، نباید در آن زمان بی‌موقع به او مراجعه کند؛ چون او به وضوح نمی‌تواند پاسخگو باشد و با دل آشنا نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو را نادان می‌دانم، تمامی مقامات و مراتب تنها به سد راه تو ختم می‌شود. تو از دنیای بی‌پایان دل بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: در قلب کسی که دوست را دارد، هیچ‌کس دیگر جا ندارد. اگر غیر از دوست در دل باشد، دیگر جایی برای دل وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تنها کسی از شرایط سخت و دشوار یک منطقه رها می‌شود که بتواند پاکی و زیبایی های دل را ببیند.

هوش مصنوعی: تمام موجودات و جهان هستی در نهایت به نابودی می‌رسند، ولی آنچه که باقی می‌ماند، وجود و زندگی دل انسان است.

هوش مصنوعی: گروهی در انتظار طلوع خورشید از سمت غرب بودند، در حالی که آن خورشید از سمت شرق آسمان درخشید.

هوش مصنوعی: او در دلم حضور دارد و من در جستجوی او در بیرون از خودم هستم. در واقع، من به دنبال او می‌گردم و او در عمق وجود من است.

هوش مصنوعی: سالیان زیادی است که مانند دیوانه‌ها به دنبال دلبرم می‌دوم و قلبم را به دنبال قلب او می‌زنم.

هوش مصنوعی: امروز مشخص شده است که معشوق از سر تا پا دل را در اختیار دارد و همه وجودم را تحت تاثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: از همه جا تا همه جا، تحت سلطه فرمان ماست. ما در قدرت و تسلط خود قادریم و خواسته‌های دل را محقق می‌کنیم.

هوش مصنوعی: سلطان حقیقی و بی‌نظیر، سلطنت و قدرت خود را در دل‌ها مستقر کرده و هیچ‌گاه زوال نمی‌پذیرد.

هوش مصنوعی: دل، اینجا فقط یک تکه از جسم نیست، بلکه نشان‌دهنده یک روح بزرگ و پخته است. این دل، تحت تأثیر عشق و وفاداری قرار دارد و جان من همه چیز را فدای این احساسات و وابستگی می‌کند.

هوش مصنوعی: درخت طور تنها به خاطر نداشتن سر و صدای دل نمی‌تواند کامل باشد، چرا که سینا و دل در یکدیگر پیوند دارند.

هوش مصنوعی: عظمت و بزرگی خداوند و مقام ولایتش بر دوش دل انسان همچون ردا یا پوششی زیبا است. چه زیباست این بزرگی در دل.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مسیر خاص خود حرکت می‌کند، به نوعی سلطنت و قدرتی دارد. اما ما در راهی هستیم که به فقر و نابودی دل منتهی می‌شود، یعنی به معنای عمیق و روحانی زندگی می‌پردازیم.

هوش مصنوعی: فقر نشانه‌ای از پاکی است که ما آن را از محیط مدرسه فراگرفته‌ایم و این را از خلوص و پاکی دل خود به دست آورده‌ایم.