هوش مصنوعی: در روزی که من لباس فقر را بر شانه خود انداختم، به بزرگی و عظمت فقر نزدیک شدم و به مقام و منزلت ملک جم رسیدم.

هوش مصنوعی: از خودت دور شو و از عظمت و قدرت فریدون و مقام کی، زیرا به خاطر آنکه با فقر آشنا شده‌ای، به خوشی و شکرگزاری پرداخته‌ای.

هوش مصنوعی: کسانی که در دنیای مادی و ثروت غرق شده‌اند، قادر نیستند به دل و روح فقرا توجه کنند. کسی که به مقام‌های بالای معنوی و روحانی دست یافته و خود را از مال و منال دور کرده، به شرایط و احساسات فقرا بیشتر نزدیک است.

هوش مصنوعی: اگر سرمایه‌ام به زیان برود و تجارت‌هایم خراب شود، حتی اگر تمام دارایی‌ام را بدهم، باز هم بهای فقر را نمی‌توانم بپردازم.

هوش مصنوعی: جبریل به صحن خانه ما نزدیک شد و ما هم به سوی صحن فقری که داشتیم رفتیم.

هوش مصنوعی: در جایی که کسی وجود ندارد و فقر حاکم است، دست قدرت و ثروت از شخصیت‌های بزرگ و سرشناس هم کوتاه می‌شود. به‌عبارتی، در این مکان، تأثیر و نفوذ افراد قدرتمند نادیده گرفته می‌شود و فقط فقر و ناتوانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: فقر بر ما چنان اثر گذاشت که به دنبال آن، به بقا و جاودانگی سوق پیدا کردیم. اگر در فقر فنا و نابودی را بخواهی، به بقا و زندگی ابدی خواهی رسید.

هوش مصنوعی: اگر شاه از فقری که در سلطنت وجود دارد آگاه شود، آرزوی سلطنت را کنار می‌گذارد و به حالت فقر تن می‌دهد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من تنها صدای دل را شنیدم، در روزی که نداگر خوشبختی فریاد فقر را به گوشم رساند.

هوش مصنوعی: اگر ما پرده را از روی زیبایی و ساده‌زیستی فقر کنار بزنیم، آفتاب به تصویر زیبایی خود حیرت‌زده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای رهجو، اگر در پی فقر و ساده‌زیستی قدم برمی‌داری، باید مانند سلطان با عظمت و صفا از آن گذر کنی و به دقت در پی اهداف والای خود باشی.