هوش مصنوعی: دیشب در زمانی که ما در فقر بودیم، به‌زبان کنایه‌ای، کسی به ما حمایتی مانند چتر و لوا (پوشش و شکوه) عطا کرد و برتری سلطنت و ماندگاری را به ما هدیه داد.

هوش مصنوعی: من به مالکیت سرزمینی جاودان دست یافتم و به فرمانروایی ثروت رسیدم. این تسلطی که به من داده شده، نتیجه آزادی از فقر و زوال است.

هوش مصنوعی: من خدمتگزار پیر مغان هستم، که درباریان و قدرتمندان برای من، که گدای بی‌پناهی هستم، سلطنت و مقام را به راحتی تقدیم کردند.

هوش مصنوعی: درد این دل دیوانه و عاشق را آشنایان و دوستان در راه عشق درمان کردند.

هوش مصنوعی: در دنیای پرتنش و سرگردانی زندگی، من به نوعی بی‌هدف و گم شده بودم، اما سرانجام راهی را پیدا کردم و کمک و حمایت لازم را دریافت کردم تا بتوانم دوباره به مسیر خود برگردم.

هوش مصنوعی: اجازه دهید که به سادگی به معنی این بیت بپردازیم. در اینجا گفته می‌شود که تمام دارایی‌های دنیا را از من گرفتند و من را به فقری کشاندند. با این حال، علم خداوند به من آموخته است که در همین فقر نیز می‌توان غنای روحی و معنوی پیدا کرد. به عبارت دیگر، فقر جسمی نمی‌تواند مانع از داشتن ثروت معنوی و روحانی باشد.

هوش مصنوعی: بدون دانش و بینش، جان مادّی من زنده شد و به روح من حیات و وصل عطا کردند.

هوش مصنوعی: آن‌ها از من و از دیده و احساساتم پاکی را گرفتند و بعد از آن، به دل و چشمان من روشنایی خدا را عطا کردند.

هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که به این ذره کوچک چه چیزهایی از ذات و صفات الهی بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: فقر به نهایت خود رسید و در عوض، ثروت و فراوانی نمایان شد. به ما اجازه داده شد که کلید این گنج را در دست بگیریم.

هوش مصنوعی: سر و سینه‌اش را پر از انرژی و شگفتی گرفتند، و دل با صفا و بدون کینه، خودخواهی و ظاهرسازی را تقدیم کردند.

هوش مصنوعی: من به خاطر اشتباهی که فراتر از حد بود، مورد بخشش قرار گرفتم، حتی اگر شاهان بودند و من بنده آنها.

هوش مصنوعی: من قبلاً حال و هوای خوبی داشتم، اما حالا دچار آلودگی و کدورت شدم. با تلاش و محبت، آن زنگارها را از وجودم زدودند و دوباره به من آرامش و طهارت بخشیدند.