هوش مصنوعی: با موهای تو، وعده‌های زیادی در دل بستم، اما همه آن‌ها را به دست خودم شکست و از هم جدا کردم.

هوش مصنوعی: از عشق تو دل‌تنگم و برایت اشک می‌ریزم، به طوری که این اشک‌ها مانند بارانی بر دامانم می‌ریزد و از این سبزه‌ها پر از باران شده‌ام.

هوش مصنوعی: محنت و سختی‌هایی که بر سر ما نازل شد، از غم دوری معشوقی است که به دل‌های سخت و سنگی هم آسیب زده و مثل پتکی بر روی سندان می‌کوبد.

هوش مصنوعی: این درگیری و تنش که به نهاد قدرت وصل شده، همچنان ادامه دارد. ای یوسف زیبا، در میان زندان‌ها خوش‌باش.

هوش مصنوعی: از نوشته‌اش یک درس گرفتم و در دوره‌ام نام من به عنوان یک فرد دیوانه در کتاب‌ها ثبت شده است.

هوش مصنوعی: در سرزمین مقدس حضور الهی، من غرق در حالت مستی هستم. به زاهد بگو که او می‌تواند در بیابان‌ها سفر کند.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، پوشش دزدانه‌ای وجود دارد که خطرناک است؛ زیرا این لباس‌ها را برای کسانی که عریان هستند، پاره کرده‌اند.

هوش مصنوعی: باید همیشه در پیش‌رویمان حواسمان به چیزهایی که در دست داریم باشد. حتی ممکن است در مسیر بزرگانی چون سلیمان، وسایل کوچکی مانند یک مورچه حیاتی داشته باشد.

هوش مصنوعی: این زاهد که توجهی به روح انسانیت ندارد و تنها به ظاهر وزهد خود می‌بالد، در واقع خصلت‌های حیوانی را در خود پرورش داده و به نوعی دشمن انسانیت به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: من بر بلندای عرش تکیه زده‌ام و بیداری را درک می‌کنم، اما او که در غفلت خوابیده است، خوشحال است که در کاخ‌ها می‌خوابد.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو در محفل مانند لعل بدخشانی می‌درخشد، و به خاطر عشق تو، لب عاشقان در میدان‌ها به خون غلتیده است.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق انسان، نیاز به آگاهی و دانایی دارد و گاه ممکن است که موانع و مشکلاتی مثل شیطان‌ها، به‌عنوان نماد فریب و وسوسه، در مسیر عشق قرار بگیرند. بنابراین، باید از این موانع دوری کنیم تا بتوانیم به عشق واقعی برسیم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه در این مکان زهر تلخ و دردآوری وجود دارد که بر دل می‌نشیند، اما این سرزمین به وضوح و زیبایی آن، از باغ‌های گلستان زیباتر است.