هوش مصنوعی: اگر درخشش آفتاب فقر و نابودی ظاهر شود، شب جدایی برای اهل زمین به صبحی زیبا تبدیل خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر نور خورشید بر دل خاکی تابیده شود، راهی برای تقویت عشق و بینش به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: در دل من زیبایی تو آشکار است و تلاش من این است که این دیدن را به چشمانم منتقل کنم و بتوانم با چشمان سر هم آن را مشاهده کنم.

هوش مصنوعی: گفتم با وصل تو خوشحال شوم، اما غافل از این بودم که دل کم‌تحمل‌تر شده و غمم بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای زلف تو، اینقدر بی‌نظمی و آشفتگی نکن، اجازه نده که زندگی‌ام بیشتر به هم بریزد.

هوش مصنوعی: جانانی که به خاطر عشق و شور جنونش مشهور شده است، همچون سدی در برابر عشق، به جهانی پر از داستان و قصه تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: موهایت را می‌ریزی که مانند ابر، پرتو خورشید را می‌پوشاند و از اشک چشمانم، همه‌چیز خیس و مرطوب می‌شود.

هوش مصنوعی: میخانه به عنوان نمادی از شادابی و خوشگذرانی همیشه برقرار و پایدار باشد. کشیش یا کسی که در آنجا زندگی می‌کند، با مقام و قدرت خود باعث می‌شود که سرنوشت و قضا و قدر تغییر کند.

هوش مصنوعی: در خانه فقر، نعمت‌های خدا به وفور وجود دارد و هیچ‌کس غیر از خدا نیست که ما را به این نعمت‌ها دعوت کند.

هوش مصنوعی: خورشید و ماه تنها بازتابی از زیبایی دوستی هستند و چه چیزهایی در آسمان وجود دارد که مانع از دیدن حقیقت انسان شود.

هوش مصنوعی: دوست قدیمی در مسیر حقیقت، کشف و دید همواره همراه یکدیگرند. اما کشف واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که دوست به مشاهده و نگرش بپردازد.

هوش مصنوعی: نوری که روشن و درخشان است، باعث می‌شود که افراد مختلف به آن نظر کنند؛ اما اگر در این دیدگاه اختلاف و نفاق وجود داشته باشد، ممکن است که این نور به مانند تیغی تند و برنده عمل کند و دردسرساز شود.

هوش مصنوعی: صوفی بی‌مایه به راحتی از حقیقت سخن می‌گوید و لاف می‌زند، در حالی که برای رسیدن به حقیقت نیاز به تلاش و تصفیه بسیار دارد تا حتی خاک را به طلا تبدیل کند.

هوش مصنوعی: ای کاش دعای رهروان خضر، ما را به درگاه صفا هدایت کند.