هوش مصنوعی: اگر آن پرنده‌ای که از کنار من رفته، دوباره به من برگردد، دیگر نمی‌تواند مانند گذشته پرواز کند، چون پرهایش شکسته شده است.

هوش مصنوعی: دل من مانند پرنده‌ای است که در باغ بهشت پرواز می‌کند و به دنبال هوای خوب می‌گردد؛ اگر این پرنده با صدای خوش بخواند، دوباره به سوی من برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: هر رشته مویی از زلف او، مانند زنجیره‌ای از عشق است. من می‌خواهم با چنگ زدن به این رشته‌ها، صدای قشنگی را به گوش دل برسانم.

هوش مصنوعی: حقیقت و رازهای عمیق در فقر و از دست دادن خود به دست می‌آید و هیچ‌کس جز دل نمی‌تواند در این مکان مقدس حضور یابد.

هوش مصنوعی: با کمال احترام و اعتقاد به خدای بزرگ، به راز و نیاز بپردازید و دعا کنید، زیرا در تنهایی و خلوت شما، آن معشوق دلربا و زیبا حضور خواهد یافت.

هوش مصنوعی: بیشتر از هر چیز، کمبود و نیاز خود را نشان بده، زیرا یار دلخواهی وجود ندارد که از دست خود مایه ناز و محبت بگذارد.

هوش مصنوعی: لب دوست که به خاطر شوریدگی و خیال بافی من است، مانند شهدی می‌ماند که طعم آن از شکر اهواز هم شیرین‌تر و دوست‌داشتنی‌تر است.

هوش مصنوعی: هفت چرخ پرتحرک به دور خود می‌چرخند، اما دل که درگیر درد و حقیقت است، نه به آن‌ها می‌رسد و نه برمی‌گردد؛ بلکه با شدت و تازگی به جلو می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که اتحاد و یگانگی به ظهور می‌آید، مانند نوری است که از ناشناخته‌ها می‌تابد و همچون خورشیدی است که از جایی شگفت‌انگیز و معجزه‌آسا طلوع می‌کند.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی بیان می‌کند که روحی بزرگ و مقدس در دل من و با نواهای خاصی طنین‌انداز می‌شود، و این نواها منجر به نزدیکی و هم‌نوازی دل من با آن روح قدسی می‌گردد.

هوش مصنوعی: عشق چیزی است که تا تمام وجودت را در آن نگذاری به تو عطا نخواهد شد، همانطور که نان نصفه‌ای را که از نانوایی می‌گیری نمی‌توان به راحتی به دست آورد.

هوش مصنوعی: خسرو توحید با ارتباط بین نیروهای متضاد، آرامش و صفا را به وجود می‌آورد. این صدا نمایانگر لحظاتی است که در تنهایی و سکوت به گوش می‌رسد.