هوش مصنوعی: وقتی دل من به معنای واقعی خود مشغول شد و در جستجوی حقیقت قرار گرفت، در این دنیا به رازهای عمیق و واقعیت‌ هویت پی بردم.

هوش مصنوعی: من با شعله‌ور کردن آتش در بازار، بر گرمی و جنب و جوش آن افزوده‌ام؛ و از آتش درون من، حقیقت به اوج گرمی و روشنایی می‌رسد.

هوش مصنوعی: من در تصورم تیغی را به گل تبدیل می‌کنم که از باغ واقعیت شکوفه کرده، در حالی که خود گل حقیقتی عاری از هیچگونه خاری است.

هوش مصنوعی: دایره‌ای که شکل و نشانی ندارد، در واقع نماد وجود دل است. وجود دل همانند نقطه‌ای است که خط پرگار حقیقت را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: تمام وجود و حقیقت در یک مرکز جمع شده است و هیچ تفاوتی در دایره وجود ندارد؛ همه چیز در این دایره به یک حقیقت وابسته است و از آن خارج نیست.

هوش مصنوعی: دوست من با میزان واقعیات و حقیقت‌های عمیق سنجش می‌کند و من را بر اساس همین معیار ارزیابی می‌کند، که این معیار نهایتاً به فنا و زوال می‌انجامد.

هوش مصنوعی: من در حالی که به حقیقت پی بردم، به طور علنی ندا زدم که من حق هستم؛ اما این سخن را فقط زمانی گفتم که بر دار حقیقت قرار گرفتم و از این دنیا رخت برخاستم.

هوش مصنوعی: از طریق وجود نداشتن، به سوی منزل وجود حرکت کن، اما رهبر کاروان حقیقت هرگز راه خود را گم نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: موسی و داوود نیکو بودند و به کوه زدم. این صدا و ندا در پس پرده‌ای از حقیقت به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: یک حقیقت به صورت نقطه‌ای مشخص و روشن ظهور کرد و همزمان در حال صعود و نزول است. نمی‌توان در بازگشت و تکرار آن حقیقت، نظراتی را مطرح کرد.

هوش مصنوعی: به دنبال نبودن و تاریکی برو، زیرا نور حقیقت از هر سوی وجود تابیده شده است.

هوش مصنوعی: دل همچون خانه‌ای است که از علم و شناختی نامحسوس پر شده و عیوب آن از خلق آثار هنری و تلاش‌های عادی دور و پاک است.

هوش مصنوعی: پروانه من چه کسی است که پرهایش از آتش عشق سوخته است؟ این شعله‌ای که از جبریل برخاست، نمادی از حقیقتی بسیار گرم و سوزان است.

هوش مصنوعی: در فقر به دنبال صفا و پاکی باشید، زیرا در این مرحله از زندگی، نشانه‌های حقیقت از همه سو نمایان است.

هوش مصنوعی: اگر رقیبان تو در خواب هستند، تو که با من هستی، از واقعیت‌های زندگی آگاه و بیداری.