هوش مصنوعی: من تاجرم که در بازار زندگی‌ام، جان خود را به قیمت نقد می‌فروشم و به دنبال مشتری خود هستم.

هوش مصنوعی: هر دانشی که آموختم، به خاطر دیدن تو بود. دلم از شوق دیدار خودم مانند دیوانه‌ها پر از اشتیاق شد.

هوش مصنوعی: من اکنون در سایه دیوار خود نشسته‌ام و به خانه و قصر پادشاهان نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: سلطان قلب، در دل خود را به خاک سپرد و هر فرمانده‌ای که دید، خود را شایسته‌ای برای خود یافت.

هوش مصنوعی: از مسیر محله خود گذشتند و به خواسته عاشقان رسیدند، در جستجوی معشوق خود.

هوش مصنوعی: ما به قدری در مدح و ستایش حقیقت به نفخ و بانگ درآمدیم که در نهایت، منصور به شجاعت و استقامت خود بر دار اعدام نزدیک شد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که دل انسان در مرکز وجودش قرار دارد و همه چیز вокруг او باید به دور این دل بچرخد. در واقع، ما باید به احساسات و دل خود اهمیت دهیم و سایر جنبه‌های زندگی را در اطراف آن تنظیم کنیم.

هوش مصنوعی: در نگاه من، همه چیز را در جهان دیدم، اما تنها چیزی که در دلم جا دارد خودم است و غیر از خودم را نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که عقل و عشق فرد مانند سیاره‌ای ثابت است، در حالی که خود او همچون آسمانی است که شامل سیارات متحرک می‌شود. به عبارت دیگر، عقل و عشق او که ثبات دارند، نقطه اتکای او هستند، در حالی که زندگی و احساسات او در حال تغییر و حرکت‌اند.

هوش مصنوعی: در حالی که همیشه شاد و خوشحالم، اما در عین حال از اندوه زیادی که در درونم احساس می‌کنم، حیران و گیج هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود حقیقت، هزار بار بر کار و هنر معمار خودم افتخار می‌کنم.

هوش مصنوعی: برای رهایی از بندهای درونی و رسیدن به خود واقعی، لازم است که مسیری را بپیمایی و از چنگال خودخواهی و گرفتار بودن به نفس رهایی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: من سنگینی دل و احساسات دیگران را از دوش خود برداشته‌ام و اکنون از قلبی که سبک و آزاد است، آسوده‌ام.

هوش مصنوعی: در حالت سرشار از وحدت و یکپارچگی وجود خودم، مشغول خوشگذرانی و لذت‌بری در دنیای داخلی و روحی خود هستم.

هوش مصنوعی: من در تلاش هستم که خود را نفی کنم و از پاکی واقعی خود دور شوم. هیچ‌کس مانند من نیست که این‌گونه به خود آسیب بزند.

هوش مصنوعی: من بی‌پرده و آشکار می‌گویم که چیزی جز یارم وجود ندارد و از پرده افکار خودم جدا شده‌ام.